Prawo obligacyjne C. 4, 10, 5 ( Imp. Diocletianus ): Contractus ab initio voluntatis est, ex post facto necessitatis. Zawarcie kontraktu jest dobrowolne, ale wykonanie przymusowe. Etiam liczne przepisy prawa polskiego.
Sicut initio libera potestas unicuique est habendi vel non habendi contractus, ita renuntiare semel constitutae obligationi adversario non consentiente minime potest. Quapropter intellegere debetis voluntariae obligationi semel vos nexos ab hac non consentiente altera parte, cuius precibus fecistis mentionem, minime posse discedere. DIOCL. ET MAXIM. AA. ET CC. CAMERINO ET MARCIANO. D. 12, 1, 2, 1 ( Palulus libro vicensimo octavo ad edictum ): Aliud pro alio invito creditori solvi non potest. Nie można wykonać zobowiązania świadcząc bez zgody wierzyciela co innego, niż ustalono. Cfr. art. 354 § 1 kc, art. 453 kc.
D. 45, 1, 38, 17 ( Ulpianus libro quadragensimo nono ad Sabinum ): Alteri stipulari nemo potest. Nikt nie może dokonać czynności prawnej w zastępstwie grugiej osoby. Cfr. art. 393 §1 kc (świadczenie na rzecz osoby trzeciej).
C. 4, 12, 3 : Alterius contractu nemo obligatur. Umowa nie zobowiązuje osoby trzeciej. Cfr. art. 353 § 1 kc (ale: umowa o śwaidczenie przez osobę trzecią → art. 391 kc).
Certissimum enim est ex alterius contractu neminem obligari. DIOCL. ET MAXIM. AA. ET CC. CARPOPHORO. . D. 46, 4, 19, 1 ( Ulpianus libro secundo regularum ): Apocha non alias libertatio contingnit, quam si pecunia soluta sit. Pokwitowanie zwalnia dłużnika tylko wtedy gdy suma dłużna została zapłacona. Cfr. art. 462 § 1 kc, art. 245 kpc.
D. 17, 2, 55 ( Ulpianus libro trignesimo ad Sabinum ) : Aequum est, ut quis participavit lucrum, participet et damnum. Słuszne jest, by ten kto uczestniczy w zysku, uczestniczył też w stracie. Cfr. art. 867 kc ( soci e tas ).
D. 12, 6, 14 ( Pompinius libro nono ex variis lectionibus ): Nam hoc natura aequum est neminem cum alterius detrimento fieri locupletiorem. Słuszne jest, aby nikt nie wzbogacił się z cudzej straty. Cfr. in VIº, 5, 13, 48; art. 405 kc, art. 415 kc.
D. 44, 7, 1, 4 ( Gaius libro secundo aureorum ): Casus est maior vis cui humana infirmitas resistere non potest. Siłą wyższą jest zdarzenie, któremu słabość ludzka oprzeć się nie może. Cfr. art. 435 § 1 kc i OSN z 1954 r., poz. 2.
Tj.: Et ille quidem qui mutuum accepit, si quolibet casu quod accepit amiserit, nihilo minus obligatus permanet: is vero qui utendum accepit, si maiore casu, cui humana infirmitas resistere non potest, veluti incendio ruina naufragio, rem quam accepit amiserit, securus est. Alias tamen exactissimam diligentiam custodiendae rei praestare compellitur, nec sufficit ei eandem diligentiam adhibere, quam suis rebus adhibet, si alius diligentior custodire poterit. Sed et in maioribus casibus, si culpa eius interveniat, tenetur, veluti si quasi amicos ad cenam invitaturus argentum, quod in eam rem utendum acceperit, peregre proficiscens secum portare voluerit et id aut naufragio aut praedonum hostiumve incursu amiserit.
(…)
… (Ulpianus libro vicensimo primo ad edictum):Nemo ex suo delicto meliorem suam condicionem facere potest. Nikt nie może poprzez własny delikt uczynić lepszym swego położenia. Cfr. art. 415 kc.
Nullus videtur dolo facere, qui suo iure utitur. Uważa się, że nie działa podstępnie ten, kto korzysta ze swego prawa.
D. 50, 17, 185 (Celsus libro octavo digestorum):Impossibilium nulla obligatio est…
… pecunia solveretur, eius temporis inculpatam esse moram constitit: ideo si maiores usurae prioribus petantur, exceptio doli non inutiliter opponetur. D. 2, 12, 8 (Palulus libro tertio decimo ad Sabinum): Dies a media nocte incipit et sequentis noctis media parte finitur. Dzień mierzy się od północy do północy następnej.
Dies a quo non computatur in termino. Początku terminu nie wlicza się do terminu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)