To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
slajd 2/19 Sens fazy jasnej : transformacja energetyczna: energia kwantu światła energia wiązania w ATP
Siła asymilacyjna: ATP, NADPH
W błonach tylakoidów umieszczone są elementy odpowiadające za transport elektronów inicjowany absorpcją energii świetlnej. Prowadzi on do generowania gradientu potencjału chemicznego (różne ładunki po obu stronach błony)
Na łańcuch transportujący elektrony (e - ) składają się:
integralne (nieruchome) składniki błon
PS II
kompleks cytochromów b 6 f
PS I
reduktaza NADP (przenosi e - na NADP, redukując go do NADPH)
elementy ruchome - funkcjonują pomiędzy integralnymi
plastochinon - penetruje błonę w poprzek, odbiera e - z PS II ze stromy, oddaje na stronie lamelarnej; transportuje także protony ze stromy do światła tylakoidu
plastocyjanina - ślizga się po powierzchni wewnątrz tylakoidu
ferredoksyna - związana od strony stromy, ślizga się po powierzchni błony
Po wybiciu elektronu z PS II powstaje „dziura”. Musi ona zostać zapełniona, dlatego istnieje układ enzymatyczny rozkładający wodę. Posiada on centrum manganowe (4Mn)
2 H 2 O 4 H + +O 2 (e - do stromy, H + do lumen)
W świetle tylakoidów gromadzą się protony. Ich gradient wykorzystywany jest przez syntazę ATP, która wyrzuca protony do stromy, a energię uzyskaną z wyrównywania potencjału elektrochemicznego wykorzystuje do utworzenia ATP.
slajd 3/19 Spontaniczne przekazywanie e - jest możliwe, gdy akceptory mają potencjał redoks niższy od donora.
Cząsteczka chlorofilu a musi dostać odpowiednią porcję energii. Pobudzenie jednej cząsteczki nie wystarczy - potrzebny cały system anten, barwników otaczających koncentrycznie specjalną parę cząsteczek chlorofilu. Najbardziej zewnętrznie położone są karotenoidy, bliżej inne cząsteczki chlorofilu b i a. Takie uporządkowanie umożliwia przekazywanie energii. Zaburzenia struktury doprowadzają do rozpraszania światła, wskutek czego cząsteczki w centrum reakcji fotochemicznej nie ulegają wzbudzeniu.
slajd 4/19 Barwników antenowych (LHC) wokół PS II jest dużo więcej. Monomer LHC zawiera trzy transmembranowe helisy, które wiążą 12 cząsteczek chlorofilu a i b oraz karotenoidy. Monomery łącza się w trimery zasocjowane z rdzeniem PS II poprzez monomery LHC6. Trimeryczne układy mogą dysocjować od fotosystemu II i przesuwać się w kierunku fotosystemu I (wyrównanie energii, by nie tworzyły się rodniki)
System LHC I jest na stałe zasocjowany z PS I
slajd 5/19 Energia absorbowana przez barwniki antenowe przekazywana jest na parę cząsteczek
(…)
… (przechodzi w plastosemichinon)
b) dziura elektronowa w P680
↓
wyciąganie elektronu z tyrozyny zlokalizowanej w miejscu Z na D1
↓
tyrozyna poprzez centrum manganowe wyciąga 4e- z H2O (by zabrać 4e- konieczna jest czterokrotna inicjacja reakcji, czyli aktywacja P680)
wyciągnięcie e- z wody powoduje rozpad na 4H+ i O2 (jednoczesny rozkład 2 cząsteczek H2O)
centrum rozkładające wodę - 4 atomy manganu - sprzęga…
… elektrochemiczny, który stanowi pierwotną siłę protomotoryczną wykorzystywaną przez czynnik sprzęgający (syntazę ATP)
slajd 15/19
gdy pula utlenionych nukleotydów (NADP+) jest niewielka, elektrony z ferredoksyny powracają na plastochinon (dzięki enzymowi - oksydo-reduktazie ferredoksyna-plastochinon), a ten przekazuje je na cytochrom b6f - następuje cykliczny obrót elektronów
znaczenie cyklicznego transportu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)