Semantyka. Główne językoznawcze koncepcje znaczenia. Koncepcja semantyki pól wyrazowych: pole paradygmatyczne i syntagmatyczne. Semantyka - bada znaczenie, związek miedzy znaczeniem, a formą; znaczeniem aktualnym i kontekstowym; bada zmiany zachodzące w wyrazach.
Język semantyczny - język służący do opisywania zjawisk.
ZNACZENIE:
Teoria asocjacyjna - wzięła się ze szkoły psychologicznej; zjawisko psychiczne poznawane za pomocą zmysłów. Wyjaśnienie korelacji brzmienia i znaczenia wyrazu. Znaczenie to brzmienie kojarzone ze słowem.
Sposób użycia wyrazu - znaczenie jest dane wtedy jeśli wiemy jak i w jakich okolicznościach go używać. Znaczenie to reakcja na znak językowy, który jest bodźcem.
Schemat Bloomfielda:
S - s - r - R
S - bodziec pozajęzykowy (widok jabłka)
s - bodziec językowy (prośba o jabłko)
R - reakcja pozajęzykowa (podanie jabłka)
r - reakcja językowa (akceptacja prośby)
Teoria relatywistyczna - ta teoria mówi, ze znaczenie wyrazu to relacja wyrazu do:
rzeczywistości - odesłanie świadomości do desygnatu pojęcia - odesłanie świadomości do treści symbolizowanej przez wyraz
całego systemu leksykalnego - wyraz należy rozpatrywać w otoczeniu innych wyrazów, a nie pojedynczo
ludzkiej działalności
Semantyka strukturalna i składnikowa analiza znaczeń : sem, semem, semantem itd. Semantyka strukturalna - składnikowa analiza znaczeń; znaczenie stanowi strukturę, którą możemy rozłożyć na mniejsze elementy znaczeniowe.
Sem - najmniejsza jednostka w planie treści; cecha semantyczna; składnik semantyczny
Semem - w planie wyrażania odpowiada leksemowi; podaje się w kolumnie, próbuje się ustalić inwentarze w danym języku.
Semantem to zespół semów specyficznych, np. w polu znaczeniowym „wydawanie głosu” za sem ogólny (klasem) uznalibyśmy [wydawanie głosu], zaś semantem wyrazu piać tworzą dwa pozostałe semy, które odróżniają go od innych należących do tego pola, np. szczekać, szeptać.
Archisem - sem powtarzający się we wszystkich sememach. (np. człowiek)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)