Sęk - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 350
Wyświetleń: 1750
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Sęk - omówienie - strona 1 Sęk - omówienie - strona 2 Sęk - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

Sęk - „wprowadzenie do klinicznej ” rozdział 7 ( str. 127-160) Etap prediagnostyczny badania : jego przekonania, nastawienia, wartości, dążenia i potrze­by. Wśród tych potrzeb może powstać potrzeba kontaktu z psychologiem klinicznym w celu uzyskania profesjonalnej pomocy. W okresie prediagnostycznym oczywiście działają także podobne cechy w klinicyście. On także ma swoją historię życia i rozwoju, doświadczenie ogólne i przygotowanie zawodowe W interakcji diagnostycznej spotykają się więc dwie osoby (lub czasem więcej osób), które na siebie oddziałują i w toku tej interakcji wytwarza się pewien typ relacji.
Klient zgłaszający się dobrowolnie, może mieć różne potrzeby i cele kontaktu z psychologiem, ale dobrowolność nie zapobiega jednak pojawieniu się lęku przed badaniem i oceną (obawa odkrycia intymnych treści, lęk nieświadomy przed odkryciem negatywnych cech, lęk przed ujawnieniem patologii). Lęk przed oceną utrudnia powstanie relacji zaufania, zmniejsza tendencję do współpracy z diagnostą i jest z pew­nością przyczyną reakcji obronnych i tendencji zniekształcających, nasta­wionych na zachowanie samooceny.
O jakości interakcji diagnostycznej w znacznej mierze decyduje jednak profesjonalista.
Badacz diagnosta, w tym także klinicysta, może się charakteryzować wysokim lub niskim poziomem oczekiwań interpersonalnych. Ci z wysokim poziomem tych oczekiwań przyjmują nieświadomie postawę pozytywną lub negatywną względem klienta, która działa jak samo-spełniająca się przepowiednia. Jest bardziej autorytarny i ma dogmatyczny styl myślenia. Jest impulsywny i nieufny; posiada też mniej zróżnicowaną i mniej abstrakcyjną wiedzę. Ulega uprzedzeniom i sztywno poszukuje potwierdzenia raz przyjętych hipotez, zgodnych z efektem pozytywnym lub negatywnym.
Najogólniej cele klinicznych diagnoz, podobnie jak i innych diagnoz w psychologii można podzielić - chodzi o rozpoznanie stanu rzeczy i za­klasyfikowanie obserwowanych zjawisk do pewnej kategorii, po to, aby móc zdecydować, czy człowiek ten może i powinien przynależeć do pewnej grupy osób Np. diagnoza sprawności i poziomu kompetencji człowieka oraz cech osobowości, z których wynika, że nie może on np. posiadać broni, nie spełni wymagań, które postawi przed nim służba woj­skowa, lub nie może pełnić pewnych zawodów, np. kierowcy, policjanta, pracownika brygad antyterrorystycznych itp. W przypadku tych celów diag­nostycznych odpowiednie instytucje zwracają się do psychologa klinicznego, a nie psychologa innej specjalności, wówczas gdy istnieje uzasadnione przypuszczenie co do obniżenia sprawności i zagrożenia zdrowia. W tych sytuacjach orzeczenie psychologiczne opisuje funkcjonowanie człowieka ze szczególnym uwzględnieniem sfery jego aktywności związanej z celem diagnozy, następnie opisuje w skrócie mechanizmy osobowości, zdrowie zachowane i zagrożone lub utracone, by w efekcie postawić hipotezę o przy­datności człowieka do pewnych czynności lub nie. Orzeczenie w sprawach odszkodowań i sprawach rentowych musi także zawierać ocenę poziomu utraty zdolności do wykonywania pewnych czynności, co jest bardzo trudne i wymaga dobrego przygotowania i doświadczenia zawodowego. Orzeczenie psychologa decyduje między innymi o tym, do jakiej kategorii inwalidztwa zaliczy się badanego.

(…)

… być przemoc w szkole, narkomania i nadużywanie alkoholu wśród dzieci i młodzieży, choroby cywilizacyjne, poziom wyuczonej bezradności i depresji w sytuacji przemian społecznych, niska jakość życia, poczucie zagrożenia społecznego, zdrowie psychiczne w populacji itp.
Ewaluacja reaktywna - ocena skuteczności np. terapii po terapii
Ewaluacja proaktywna - ocena skuteczności np.terapii w trakcie
Ewaluacja…
…, gdy ta była oczekiwana i chodziło o jej potwier­dzenie. Niekorzystne dla samopoczucia odbiorcy informacji jest także stoso­wanie określeń niezrozumiałych, niejasnych, wieloznacznych i żargonowych.
Model nozologiczny diagnozy klinicznej :
Model ten nazywa się też różnicowym. Jest on bardzo podobny do modelu badania lekarskiego. Przykładem może być postępowanie psychologa, który, znając ogólne prawidłowości…
… jest diagnozą „z pacjentem". Psycholog jest pośrednikiem między społeczeństwem i pacjentem, diagnoza uwzględnia interes pacjenta, ale też interes społeczny (np. rodziny, szkoły).
W tym modelu psycholog kliniczny często kontaktuje się bezpośrednio ze środowiskiem, odwiedza szkoły, rodziny, domy pomocy społecznej itp. Uczy się integrować różne sposoby spojrzenia na to samo problemowe zachowanie i negocjować…
… inteligencji dzieci i dorosłych. Aktualnie klinicys­ta może i powinien skorzystać z nowych adaptacji tych skal:
• Polskiej adaptacji Skali Inteligencji D. Wechsiera dla Dorosłych WAIS-R (PL) i
• Polskiej adaptacji Skali Inteligencji D. Wechsiera dla Dzieci WISC-R .
testy organiczneWśród nich trzeba wymienić test Lauretty Bender, test Graham, Kendal i test Bentona. Badają one percepcję i pamięć figur geometrycznych. Niestety ich trafność łącznie z wielowymiarową Baterią Testów Neuropsychologicznych Halsteade-Reitana ciągle jest w literaturze fachowej dyskutowana, co wymaga wyjaśnienia.

... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz