Scharakteryzuj kontradyktoryjność rozprawy sądowej-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 133
Wyświetleń: 693
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Scharakteryzuj kontradyktoryjność rozprawy sądowej-opracowanie - strona 1 Scharakteryzuj kontradyktoryjność rozprawy sądowej-opracowanie - strona 2

Fragment notatki:

Scharakteryzuj kontradyktoryjność rozprawy sądowej Do ważkich przejawów zasady kontradyktoryjności w postępowaniu jurysdykcyjnym zaliczyć należy w szczególności:
prawo składania różnego rodzaju wniosków służących obronie interesów określonych podmiotów, w tym przede wszystkim wniosków dowodowych (art. 167 kpk: Dowody przeprowadza się na wniosek stron, podmiotu określonego w art. 416 (podmiot, który odniósł korzyść w warunkach określonych w art. 52 kk) albo z urzędu. Art. 338 § 1. Jeżeli akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym, prezes sądu zarządza doręczenie jego odpisu oskarżonemu, wzywając go do składania wniosków dowodowych w terminie 7 dni od doręczenia mu aktu oskarżenia. Jeżeli akt oskarżenia zawiera wniosek, o którym mowa w art. 335 § 1 (wniosek o skazanie), jego odpis doręcza się ujawnionemu pokrzywdzonemu. prawo stron wypowiadania się na rozprawie co do każdej kwestii podlegającej rozstrzygnięciu (art. 367 § 1 kpk: Przewodniczący umożliwia stronom wypowiedzenie się co do każdej kwestii podlegającej rozstrzygnięciu) prawo stron zajmowania stanowiska we wszystkich kwestiach, w których inna strona zabiera głos, w myśl maksymy audiatur et altera pars (art. 367 § 2 kpk: Jeżeli w jakiejkolwiek kwestii jedna ze stron zabiera głos, prawo głosu przysługuje również wszystkim innym stronom. Obrońcy oskarżonego i oskarżonemu przysługuje głos ostatni.) prawo stron oraz ich przedstawicieli (a także biegłego) zadawania pytań każdej osobie przesłuchiwanej (art. 171 kpk: § 1. Osobie przesłuchiwanej należy umożliwić swobodne wypowiedzenie się w granicach określonych celem danej czynności, a dopiero następnie można zadawać pytania zmierzające do uzupełnienia, wyjaśnienia lub kontroli wypowiedzi. § 2. Prawo zadawania pytań mają, prócz organu przesłuchującego, strony, obrońcy, pełnomocnicy, biegli oraz podmiot określony w art. 416. Pytania zadaje się osobie przesłuchiwanej bezpośrednio, chyba że organ przesłuchujący zarządzi inaczej. § 3. Jeżeli osoba przesłuchiwana nie ukończyła 15 lat, czynności z jej udziałem powinny być, w miarę możliwości, przeprowadzone w obecności przedstawiciela ustawowego lub faktycznego opiekuna, chyba że dobro postępowania stoi temu na przeszkodzie. § 4. Nie wolno zadawać pytań sugerujących osobie przesłuchiwanej treść odpowiedzi. § 5. Niedopuszczalne jest: wpływanie na wypowiedzi osoby przesłuchiwanej za pomocą przymusu lub groźby bezprawnej stosowanie hipnozy albo środków chemicznych lub technicznych wpływających na procesy psychiczne osoby przesłuchiwanej albo mających na celu kontrolę nieświadomych reakcji jej organizmu w związku z przesłuchaniem. § 6. Organ przesłuchujący uchyla pytanie określone w § 4 , jak również pytania nieistotne.

(…)

… wymienionym w § 5 nie mogą stanowić dowodu.); w szczególności ma to kontradyktoryjną wymowę na rozprawie (art. 371 § 1 kpk: Po swobodnym wypowiedzeniu się osoby przesłuchiwanej na wezwanie przewodniczącego, stosownie do art. 171 § 1, mogą zadawać jej pytania w następującym porządku: oskarżyciel publiczny, oskarżyciel posiłkowy, pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, oskarżyciel prywatny, pełnomocnik oskarżyciela prywatnego, powód cywilny, pełnomocnik powoda cywilnego, biegły, podmiot, o którym mowa w art. 416, obrońca, oskarżony, członkowie składu orzekającego.)
- prawo zaskarżenia wydawanych decyzji oraz innych czynności (art. 459 kpk i następne przepisy rozdziału 50 - art. 459: § 1 Zażalenie przysługuje na postanowienia sądu zamykające drogę do wydania wyroku, chyba że ustawa stanowi inaczej.
§ 2…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz