Dopuszczalność oskarżenia wzajemnego w sprawach z oskarżenia prywatnego-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 21
Wyświetleń: 623
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Dopuszczalność oskarżenia wzajemnego w sprawach z oskarżenia prywatnego-opracowanie - strona 1 Dopuszczalność oskarżenia wzajemnego w sprawach z oskarżenia prywatnego-opracowanie - strona 2

Fragment notatki:

Przedstaw dopuszczalność oskarżenia wzajemnego w sprawach z oskarżenia prywatnego Oskarżenie wzajemne polega na tym, że oskarżony może aż do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej wnieść przeciwko oskarżycielowi prywatnemu, będącemu pokrzywdzonym, wzajemny akt oskarżenia o ścigany z oskarżenia prywatnego czyn, pozostający w związku z czynem zarzuconym temu oskarżonemu; sąd rozpoznaje wówczas obie sprawy łącznie (art. 497 §1). Wzajemny akt oskarżenia jest możliwy jedynie przeciw takiemu oskarżycielowi prywatnemu, który jest pokrzywdzonym w rozumieniu art. 49 § 1i2 (osoba fizyczna lub prawna, instytucja państwowa, samorządowa lub społeczna, której dobro zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo), czyli nie jest możliwe, aby oskarżycielem była osoba najbliższa działająca po śmierci pokrzywdzonego (art.52 i 62).
Oskarżeniem wzajemnym można objąć wyłącznie czyn prywatnoskargowy i to pozostający w związku z czynem zarzuconym oskarżonemu; brak takiego związku lub inny charakter czynu, np. czyn ścigany na wniosek, wyklucza to oskarżenie.
W oskarżeniu tym każdy z oskarżycieli prywatnych ma jednocześnie status oskarżonego i składa wyjaśnienia; żaden z nich nie może być przesłuchiwany jako „pokrzywdzony” przesłuchiwany w charakterze świadka. Pierwszeństwo zadawania pytań i przemówień przysługuje temu z oskarżycieli, który pierwszy wniósł akt oskarżenia (art. 497 §3). Po złożeniu wyjaśnień przez obu oskarżonych sad przeprowadza już dowody na zasadach ogólnych, a więc w pierwszej kolejności dowody pierwszego z oskarżycieli, jako dowody oskarżenia (art. 369 w zw. z art. 468 i 485). W wyroku sąd musi zaznaczyć, ze postępowanie toczyło się z powodu oskarżeń wzajemnych (art. 497 §3 zd. III). Oskarżenie wzajemne jest niedopuszczalne , jeżeli prokurator wcześniej wszczął postępowanie lub przyłączył się do oskarżenia przeciwko danej osobie, zanim wytoczono oskarżenie wzajemna (art. 498 §1). Gdyby natomiast przyłączył się już po wniesieniu oskarżenia wzajemnego do jednego z tych oskarżeń, sad wyłącza oskarżenie przeciwne do odrębnego postępowania (art. 498 §2). Postępowanie objęte przez prokuratora przestaje być prywatnoskargowym, toczy się z urzędu, a każdy z oskarżonych korzysta w odpowiednim zakresie także z praw oskarżyciela posiłkowego (art. 498 §3).
Gdyby następnie prokurator odstąpił od oskarżenia , to:
w wypadku, gdy w wyniku jego przystąpienia oskarżenie wzajemne wyłączono do odrębnego postępowania (art. 498 §2), postępowanie powraca w nurt prywatnoskargowego, a oskarżenie wzajemne nie jest już możliwe, gdyż wydzielono je w odrębny proces,
w sytuacji, gdy objął on oba oskarżenia wzajemne i odstąpił od obu, proces przeradza się w prywatnoskargowy, a oskarżyciele posiłkowi będący też oskarżonymi powracają do swych ról oskarżycieli prywatnych i jednocześnie oskarżonych,


(…)

…), Niestawiennictwo na rozprawę bez usprawiedliwionej przyczyny oznacza, że odstąpił on od oskarżania, sąd zaś może po wysłuchaniu jego wyjaśnień, choćby poprzez sędziego wyznaczonego lub sąd wezwany, wydać przeciwko niemu wyrok zaoczny.

... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz