To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
05.03.2011 r.
Przyjmując za kryterium zakres integracji nadzoru nad poszczególnymi segmentami systemu finansowego wyróżnia się modele:
nadzór sektorowy - zakładający istnienie odrębnych instytucji nadzorujących poszczególne segmenty finansowe, tj. sektor bankowy, ubezpieczeniowy i rynek kapitałowy.. W ramach tego modelu funkcję nadzoru bankowego sprawuje zazwyczaj bank centralny,
nadzór zintegrowany - polegający na całkowitym lub częściowym łączeniu funkcji nadzorczych nad wszystkimi bądź niektórymi segmentami rynku finansowego w jednej instytucji o charakterze „megandzorcy”.
Nadzór zintegrowany
Przesłanki wyboru modelu zintegrowanego:
na rynku finansowym występuje spora ilość złożonych, a równocześnie są konglomeraty finansowe,
pozwala uniknąć powtarzania i pokrywania się kompetencji poszczególnych instytucji nadzorczych oraz zwiększa przejrzystość celów, odpowiedzialności , działalności oraz obowiązującego prawa, posiada większy status w strukturze instytucjonalnej kraju stosunku do pojedynczych nadzorców nad poszczególnymi sektorami,
pozwala osiągnąć korzyści skali i efektywne wykorzystanie dostępnych środków.
Obok przesłanek można mówić o argumentach przeciw zintegrowanemu nadzorowi finansowemu:
każdy z segmentów rynku finansowego charakteryzuje się swoją specyfiką, swoimi typami ryzyka, odrębnym układem sprawozdawczości,
korzyści skali mogą okazać się znikome, a w związku z tym podmiot nadzorujący może być mniej efektywny w stosunku do kilku wyspecjalizowanych nadzorców,
integracja nadzorców wiąże się z problemami natury legislacyjnej oraz trudnościami wprowadzeniu nowych zintegrowanych systemów integracyjnych,
ewentualne zmiany w zakresie organizacji nie wspomagają procesu implementacji nowych rozwiązań.
IMPLEMENTACJA- wdrażanie, wprowadzanie.
Kryterium stopnia zaangażowania banku wobec banku centralnego w nadzór bankowy, można wskazać 3 następujące modele:
bank centralny odpowiedzialny tylko za nadzór bankowy (nadzór niebankowy poza bankiem centralnym), bank centralny odpowiedzialny za nadzór finansowy (zarówno bankowy jak i nie bankowy),
bank centralny nie zaangażowany w nadzór finansowy.
Stosuje się również pracy tzw. Podejście funkcjonalne określone jako „Twin Peaks”. Zakłada ono tworzenie 2 odrębnych instytucji nadzorczych odpowiadających za różne aspekty nadzoru finansowego:
jedna instytucja odpowiedzialna jest za nadzór ostrożnościowy nad wszystkimi instytucjami finansowymi. W ramach tego modelu nadzór ostrożnościowy ulokowany jest w banku centralnym,
(…)
… papierów wartościowych lub tytułów uczestnictwa w instytucjach zbiorowego inwestowania,
banki powiernicze, spółki prowadzące rynek regulowany,
spółki prowadzące depozyt papierów wartościowych, emitenci dokonujący oferty publicznej papierów wartościowych, fundusze inwestycyjne,
fundusze inwestycyjne,
towarzystwa funduszy inwestycyjnych,
inne podmioty prowadzące obsługę funduszy inwestycyjnych, w tym podmioty, którym towarzystwa funduszy inwestycyjnych powierzyły wykonanie swoich obowiązków,
spółki prowadzące giełdy towarowe,
towarowe domy maklerskie,
zagraniczne osoby prawne prowadzące na terytorium RP działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi,
przedsiębiorstwa energetyczne prowadzące na podstawie zezwolenia Komicji rachunki lub rejestry towarów giełdowych,
giełdowe izby rozrachunkowe w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych.
Organem administracji publicznej sprawującym państwowy nadzór nad rynkiem finansowym w Polsce jest KNF. W skład wchodzi 7 osób.
Komisja podejmuje uchwały, w tym decyzje i postanowienia, zwykłą większością głosów, które odbywają się co ok. 2 tygodnie oraz w „trybie obiegowym” (korespondencyjnym).
Komisja i Przewodniczący KNF wykonują zadania przy pomocy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)