To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Maciej Kubiak
Jakub Staniewski
Gospodarka Przestrzenna II rok - Słubice
Temat: Rozwój przestrzenny i zmiany struktury przestrzenno - funkcjonalnej Rygi po drugiej wojnie światowej. Ryga to stolica Republiki Łotewskiej, położona nad rzeką Dźwiną u jej ujścia do Bałtyku w Zatoce Ryskiej. Miasto jest głównym ośrodkiem gospodarczym, przemysłowym, komunikacyjnym, kulturalnym i naukowym kraju. Ryga to wspaniałym, jedno z największych skupisk architektury secesyjnej w Europie. Miasto wpisane jest na listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO. Współczesna Ryga jest niezwykłym obrazem przeszłości malowanym przez różnonarodowe wpływy. Aby poznać i zrozumieć poszczególne etapy rozwoju przestrzennego miasta i jego determinanty należy dokładnie przestudiować historię Rygi, historię, która jest niezwykle bogata. Historia miasta sięga X wieku, kiedy to u ujścia Dźwiny funkcjonowała dobrze rozwinięta osada plemienia Liwów, obecne miasto zostało założone w 1201 roku przez niemieckiego biskupa Alberta von Buxhovden i szybko stało się jednym z członków Hanzy. W 1207 rozpoczęto budowę murów miejskich czego powodem była wzrastająca pozycja miasta, które w średniowieczu było jednym z ważniejszych portów bałtyckich. Coraz silniejsza ranga miasta spowodowała znaczne nasilenie się wpływów niemieckich czego pochodnymi była ekspansja języka i osadnictwa niemieckiego na tych terenach, sytuacja ta trwała setki lat. Po 1237 roku posiadłości i prawa zakonu Kawalerów Mieczowych na terenie miasta przejął zakon krzyżacki. Od 1255 Ryga była siedzibą katolickiej archidiecezji Prus, Inflant i Estonii, której podlegała min. Diecezja chełmińska i diecezja warmińska. W 1297 mieszczanie ryscy sprzeciwiają się politycznym zagrywkom krzyżaków i w wyrazie swojej frustracji burzą dwór krzyżacki i mordują jego załogę sytuacja ustabilizowała się dopiero po 1330 kiedy to wojska zakonne zmusiły miasto do poddania się, jednakże w 1366 wielki mistrz zrzekł się władzy nad miastem zastrzegając sobie jedynie prawo do posiadania zamku. W 1452 roku zakon krzyżacki i arcybiskup Sylwester Stodewescher zawarli w Kircholmie ugodę na mocy której podzielili się władzą nad miastem, natomiast w latach 1521-1524 Ryga staje się miaste luterańskim. 28 listopada 1561 na mocy Paktu Wileńskiego Inflanty oddały się pod opiekę królowi Zygmuntowi Augustowi, natomiast po unii lubelskiej w 1569 Ryga znalazła się pod wspólnym panowaniem Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego. W latach 1584-1589 miastem wstrząsnęły niepokoje określane jako rozruchy kalendarzowe, których tłem było wprowadzenie kalendarza gregoriańskiego, w trakcie rozruchów stracono dwóch stronników króla polskiego, nastroje uspokoiły się w czasie panowania Zygmunta III Wazy. Miasto pod panowaniem polskim przeżywało intensywny rozwój, czego dowodem był wzrost liczebności cechów rzemieślniczych. W 1589 miasto złożyło przysięgę wierności nowemu królowi polski Zygmuntowi III Wazie. Lata 1621-1710 upływały pod znakiem panowania korony szwedzkiej, natomiast od 1710 roku aż do początku XX wieku Ryga leżała w obrębie terytorium carskiej Rosji. Były to lata pełne niepokojów i niespokojne dla mieszkańców. W 1796 roku stała się stolica guberni inflanckiej, a 1812 roku wojska napoleońskiej palą przedmieście miejskie. W 1854 roku podczas wojny krymskiej port został zablokowany przez flotę brytyjską. W latach 1857-1863 zburzono fortyfikacje miejskie i rozpoczęto zakładanie bulwarów. W tymże okresie nastąpiła tez pierwsza ma
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)