Rozwój neopozytywizmu

Nasza ocena:

3
Pobrań: 140
Wyświetleń: 1274
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Rozwój neopozytywizmu - strona 1 Rozwój neopozytywizmu - strona 2

Fragment notatki:


Rozwój neopozytywizmu . Neopozytywizm przechodził różne wahania i wielokrotnie zmieniał swe stanowisko nawet w podstawowych zagadnieniach. Zawsze chciał filzoofii pozytywnej, ale wahał się w kwestii, jaka filozofia jest pozytywna. W pierwszej fazie, u Schlicka był jeszcze ogolnikowy i względnie umiarkowany; w drugiej wyciagnął, zwłaszzzca w pisamch Carnapa, radykalne konsekwencje ze swoich założeń. W pierwszej był jeszzce subiektywny jak u Macha, w drugiej przerzucił się na stanowisko obiektywne, przestał uważać za poznanie to, co nie jest zweryfikowane intersubiektywnie , a nawet wystapił z programem skrajnego fizykalizmu. Schlick zajmował się jeszzce filozofią, a Carnap jej zagadnienia mial na ogół za pozorne, twierdzenia zaś ze bezsensowne. Schlick napisał jeszzce etykę, Carnap i jej odmówił sensu. Ta druga, najradykalniejsza faza w dziejach Koła Wiedeńskiego swą paradoksalną skrajnością jednych uwiodła a u innych wywołała zdecydowany sprzeciw.
Trzy składniki neopozytywizmu. Tymi trzema składnikami są: empiryzm, pozytywizm i fizykalizm. Empiryzm znaczy, że jedynym źródłem rzetelnej wiedzy o świecie jest doświadczenie. Pozytywizm - że przedmiotem jej sa jedynie fakty, a więc ani byty transcendentne, ani domniemana istota rzeczy. Dla pozytywizmu metafizyka nie jest mozliwa. Fizykalizm znaczy, że najdoskonalszym układem pojęc jest ten, który wytworzyła fizyka i że do niego nalezy i mozna sprowadzac cała wiedzę naukowa. Empiryzm logistyczny. Empiryzm ma przed soba dwie zasadniczne mozliwości. Może uznac doświadczenie za źródło wszelkiej (nie wyłączając logicznej i matematycznej) wiedzy. Albo też może je uznac tylko za źródło wiedzy o świecie realnym, a wtedy obok wiedzy realnej uznawać formalną, która nie jest empiryczna, lecz aksjomatyczna. Dawniejszy empiryzm stał na stanowisku pierwszym. Kołó Wiedeńskie przeszło do stanowiska drugiego. Przedtem jeszzce Hume głosił ów dualizm naukowy, przypisując matematyce inną naturę niz pozostałym naukom: do tego powróciło koło Wiedeńskie. Wyższość tego stanowiska polegała na tym, że tłumaczy apodyktyczny charakter logiki i matematyki, którego nie posiadała żadna wiedza oparta na doświadczeniu. A. Tautologie. Empiryzm nie może uznac wiedzy, która by była aprioryczna a zarazem syntetyczna, tj. takiej, która by nie była oparta na doświadczeniu a mimo to zwiększała wiedzę o rzeczywistosci. Dla dawnego empiryzmu Milla logika i matematyka były wprawdzie syntetyczne, ale nie były aprioryczne. Dla nowego empiryzmu były wprawdzie aprioryczne, ale za to nie syntetyczne. Były całkowicie i wyłącznie tylko

(…)

…, zaksjomatyzowania, zespolenia w jeden system. Odpowiadało to istotnie rozwojowi nauk formalnych: własnie w tym czasie zepsoliły one logikę z matematyką, dokonały logizacji matematyki. B. Twierdzenia sprawozdawcze. Inaczej jest z wiedzą realną. Ta w przekonaniu neopozytywistów, sprowadza się do twierdzeń czy zdań sciśle empirycznych, stwierdzających bezposrednio fakty, do twierdzeń "sprawozdawczych…
…. Pojęcie to stałó się osiowym dla logicznego empiryzmu. I tu pojawiły się pytania: jakie zdania nalezy uważać za sprawozdawcze? Początkowo Koło rozumiałe je za Machem subiektywnie, psychologicznie, jako zdania typu: "widzę barwę niebieską". Póxniej jednak przeszłó na stanowisko przeciwne: za zdania sprawozdawcze miało zdania obiektywne, typu "to jest barwa niebieska". Następnie…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz