USTAWA O ROZIWĄZYWANIU SPORÓW ZBIOROWYCH
Art.1 definiuje co to jest zbiorowy - spór dotyczący interesów całej załogi, albo grupy pracowników. Podaje zakres w jakim spór może być toczony.
Art.4 co nie może być przedmiotem sporu [jeżeli pracodawca nie wypłacił wynagrodzeń wszystkim pracownikom z różnych nie zależnych od niego względów, każdy z pracowników może wystąpić do sądu, ale stroną sprawy nie może być związek.]
Spór zbiorowy w imieniu pracowników może prowadzić tylko organizacja związkowa. Ustawa orzewiduje 2 etapy obligatoryjne, w każdym sporze powinny być co najmniej 2 obligatoryjne etapy postepowania, jeżeli dojdzie do porozumienia, podpisujemy je i konczymy. Jeżeli nie ma porozumienia sporzadzamy protokół rozbieżności stron i doprowadzamy tym samym do dalszego etapu mediacji. Mediacja charakteryzuje się tym że rozmowa między stronami sporu odbywa się za bezstronną osobą mediatora.
Jeżeli to się nie udaje podpisujemy po raz kolejny protokół rozbieżności → poddaje spór arbitrażowi społecznemu → spór rozpoznaje Kolegium Arbitrażu Społecznego [faza fakultatywna] → strajk.
Łącznie z tym, że trzeba się odwołać do stanowiska załogi, należy zorganizować głosowanie w którym wziąć udział musi wziąć co najmniej połowa załogi, bez tego uzgodnienia strajk będzie nielegalny.
Jeżeli pracodawca nie chce od początku rozmawiać → łamie prawo !!
UoI
realizuje uprawnienia pracowników do informowania ich o kondycji firmy i konslutowania z nimi pewnych decyzji.
Ustawa przewiduje powołanie stałego przedstawicielstwa pozazwiązkowego jakim jest Rada Pracowników, przysługuje to załodze, pracodawca nie ma obowiązku ogłaszania wyborów nowych pracowników, co najmniej 10% pracowników musi zgłosić wniosek że domagają się wyboru Rady Pracowników [3,5 lub 7] Ustawa przewiduje że kandydatów zgłaszają grupy pracowników. Spośród kandydtaów wybiera się członków RP.
Art. 17 → ochrona trwałości stosunków pracy pracowników
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)