To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
2. Dochodzenie roszczenia
Przerwę powoduje każda czynność dokonana przed organem powołanym do rozpatrywania sporu lub do egzekwowania roszczeń danego rodzaju, jak również przed sądem polubownym, jeżeli czynność ta przedsięwzięcia została bezpośrednio w celu dochodzenia, ustalenia, zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia lub przez wszczęcie mediacji.
Przerwane przedawnienie biegnie na nowo dopiero od zakończenia postępowania przed właściwym organem lub sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji. Przedawnia się ono z upływem 10 lat. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu 3-letniemu.
3. uznanie roszczenia
a) Przerwę przedawnienia powoduje także uznanie roszczenia przez osobę przeciwko której roszczenie przysługuje.
Kwalifikacja prawna (poglądy) :
Uznanie to ma charakter czynności prawnej - w szczególności jednostronnej czynności prawnej realizowanej przez oświadczenie woli uznającego.
Chodzi w tym przypadku o działanie tylko podobne do czynności prawnej.
Podzielając ten ostatni pogląd, należy wyjaśnić, że uznanie przerywające przedawnienie polega zawsze na zakomunikowaniu przeświadczenia uznającego o istnieniu uznawanego roszczenia, a w konsekwencji o istnieniu korelatywnie sprzężonego z nim własnego długu uznającego. Nie jest to więc oświadczenie woli, lecz oświadczenie wiedzy.
Wspomniany skutek prawny wywiera uznanie dopiero wtedy, gdy stosowne oświadczenie uznającego dojdzie do wiadomości wierzyciela i to zgodnie z wolą dłużnika.
Ustawa nie wymaga, aby oświadczenie o uznaniu długu wyraźnie stwierdzało jego istnienie.
Wbrew stanowisku SN należy przyjąć, że uznanie, jako oświadczenie wiedzy, niekoniecznie musi być złożone przez organy osoby prawnej. Wystarczy, że informacja taka pochodzi od osób pełniących odpowiednie funkcje w strukturze organizacyjnej danej osoby prawnej.
Do uznania niewłaściwego nie stosuje się przepisów o wadach oświadczeń woli.
Nie wywiera ono żadnych skutków prawnych poza przerwaniem przedawnienia. Dłużnik nie traci więc innych przysługujących mu wobec wierzyciela zarzutów.
Z kolei gdy dłużnik uznał dług po upływie terminu przedawnienia, jego dotychczasowa sytuacja prawna nie ulega zmianie, to znaczy że dług nadal pozostaje niezaskarżalny.
b) od uznania niewłaściwego należy odróżnić uznanie właściwe roszczenia.
Jest to czynność prawna - w szczególności umowa dłużnika z wierzycielem, w której dłużnik wyraża decyzję wykonania swojego długu określonego w roszczeniu wierzyciela. Umowa ta nie została uregulowana w ustawie. Jest jednak dopuszczalna na zasadzie swobody umów.
Jako ustawowo nieuregulowana może być zawarta w dowolnej formie. Sens tej umowy polega na dalej idących skutkach ustalających pozycję wierzyciela. Trzeba je ustalać na podstawie treści zawartej umowy konkretnej - rekonstruowanej według ogólnych reguł interpretacyjnych oraz według przyjętych zwyczajów. Na tej podstawie można w szczególności przyjąć, że w zawartej po upływie terminu przedawnienia umowie dłużnik zrzeka się zarzutu przedawnienia. Tym samym jego zobowiązanie naturalne przybiera cechę normalnego zobowiązania zaskarżalnego.
(…)
…, przerwa terminu przedawnienia nie nastąpi tylko wtedy, gdy przyczyny nieważności umowy dają podstawę do stwierdzenia, że nie zostały spełnione przesłanki uznania niewłaściwego, jakim są świadome i dobrowolne oświadczenie wiedzy dłużnika.
(!) Terminy zawite ( prekluzyjne )
1.Pojęcie i rodzaje
W odróżnieniu od przedawnienia, terminy zawite ustanowione zostały przede wszystkim dla realizacji celów…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)