Rozdział XXVI- prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia

Rozdział XXVI: Prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia
1. Cechy
Prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia staje się źródłem zobowiązania pozaumownego. Zobowiązanie to powstaje, gdy następuje fakt dobrowolnego prowadzeni cudzej sprawy - mimo braku tytułu prawnego, wówczas rodzą się pewne prawa i obowiązki po obu stronach stosunku. Przesłanką zobowiązania jest odjecie prowadzenia sprawy jako cudzej.
2. Skutki prawne Obowiązki i prawa Prowadzącego:
Prowadzenie cudzych spraw z korzyścią dla osoby wobec, której prowadzi się sprawę
Korzyść powinna być zamierzona i realizowana tak jak tego wymaga jej charakter
Gdy tylko będzie to możliwe ma obowiązek poinformować osobę której sprawy się prowadzi, i stosownie do sytuacji powinien albo kierować się zaleceniami korzystającego albo prowadzić dalej dopóki czerpiący korzyści będzie mógł się sprawą sam zająć
Jeśli korzystający zażąda zaprzestania prowadzenia czynności, prowadzący powinien zaprzestać dokonywania czynności.
Jeśli prowadzący ratuje cudze dobro odpowiada tylko za winę umyślną lub rażące niedbalstwo
Jeżeli prowadzący prowadzi cudze sprawy wbrew wiadomej mu jego woli, nie odpowiada tylko wtedy kiedy ta wola jest sprzeczna z ustawą Obowiązki drugiej strony
Obowiązek zwrotu wydatków i nakładów(jednak tylko wtedy kiedy:
prowadzący działa zgodnie ze swoimi obowiązkami
wydatki są uzasadnione
Jeżeli potwierdzi czynność ex post nadaje to stosunkowi charakter umowny{co do zasady zlecenia}
3. Zakończenie stosunku prawnego Kończy się wraz z zakończeniem sprawy i uregulowania wzajemnych roszczeń W razie śmierci prowadzącego cudzą sprawę Co do zasady także żądanie zaprzestania kontynuowania sprawy
4. Przypadki zbliżone Kiedy jest w błędnym przekonaniu, ze prowadzi własną sprawę, gdy w rzeczywistości jest to sprawa cudza.
... zobacz całą notatkę