Równowaga konsumenta w ujęciu teorii krzywych obojętności

Równowaga konsumenta w ujęciu teorii krzywych obojętności: Równowaga konsumenta, czyli optimum konsumenta - w ujęciu teorii krzywych obojętności jest wyznaczane poprzez złożenie linii budżetowych i krzywych obojętności konsumenta dla danych dóbr. Punkt E, to punkt równowagi konsumenta , który określa kombinację dóbr dającą mu maksymalną użyteczność całkowitą, przy danym dochodzie i danych cenach. Nachylenie linii budżetowej i krzywych obojętności są wówczas równe. Dostosowania konsumenta do zmiany dochodu: Zmiany dochodu przy niezmienionym poziomie cen powodują równoległe przesuwanie się linii budżetowej.
Równoległe przesunięcia linii budżetowej będą powodowały powstanie nowych punktów równowagi konsumenta, gdyż linia budżetowa będzie stykała się z coraz wyżej położonymi krzywymi obojętności. Powstanie w ten sposób ścieżka wzrostu dochodu. Ścieżka wzrostu dochodu - czyli krzywa dochód-konsumpcja, jest to geometryczny zbiór punktów równowagi konsumenta odpowiadających wszystkim poziomom dochodu konsumenta przy założeniu niezmienności cen oraz danych preferencjach konsumenta. Ścieżka wzrostu dochodu dla dwóch osób normalnych będzie krzywą rosnącą (o dodatnim nachyleniu)
Ścieżka wzrostu dochodu. Jeżeli jedno z dóbr jest niższego rzędu to ścieżka wzrostu dochodu będzie miała ujemne nachylenie.
... zobacz całą notatkę