To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
RODZAJE DEFICYTU BUDŻETOWEGO
I podział- ujęcie prawne, rodzaje deficytu wynikające z ustawy o finansach publicznych.
Deficyt sektora finansów publicznych:
-jest to ujemna różnica między dochodami publicznymi powiększonymi o bezzwrotne środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, a wydatkami publicznymi w danym okresie rozliczeniowym- deficyt ten ustala się po wyeliminowaniu przepływów finansowych pomiędzy podmiotami tego sektora, czyli po oczyszczeniu o rozliczenia wewnątrz sektora (np. płatności subwencji ogólnej lub dotacji z budżetu państwa, stanowiących wydatek tego budżetu , a dochód JST).
Deficyty budżetowe. Powstają one w:
- budżecie państwa
- budżetach JST
II podział- ujęcie ekonomiczne.
Deficyt rzeczywisty- jest sumą dwóch pozostałych (poniżej)- jest to faktyczna różnica między wydatkami i dochodami w danym roku budżetowym. Deficyt rzeczywisty jest typowo rachunkowym ujęciem, w czym należy upatrywać jego podstawową ułomność. Taki sposób prezentacji deficytu nie daje odpowiedzi na zasadnicze pytania: jaki jest wpływ cykli koniunkturalnych, zjawisk inflacyjnych, oraz jaki jest kierunek prowadzonej przez państwo polityki fiskalnej (czy jest aktywna czy pasywna, ekspansywna czy restrykcyjna itp.) wyodrębnienie deficytu strukturalnego i cyklicznego jest przez niektórych ekonomistów uważany za jedno z najważniejszych rozróżnień współczesnych finansów publicznych. Postawą ich wyodrębnienia jest założenie, że część budżetu jest kształtowana pod wpływem aktywnej polityki fiskalnej, a część wynika z cykli koniunkturalnych, które mają bezpośrednie przełożenie na działanie automatycznych stabilizatorów koniunktury. Deficyt strukturalny- wielkość hipotetyczna która powstaje, gdy dochody i wydatki są realizowane przy pełnym wykorzystaniu zdolności wytwórczych gosp. zjawisko to powoduje konieczność reform strukturalnych i instytucjonalnych w państwie. Jest określany jako `deficyt obliczany przy pełnym zatrudnieniu'. Jesteśmy w stanie odczytać, w którym kierunku podąża polityka fiskalna. Deficyt strukturalny stanowi miarę, która umożliwia odczytać wpływ decyzji podejmowanych przez władze fiskalną w ramach realizowanej polityki, co ułatwia dokonywanie wyboru właściwych instrumentów oddziałujących na gospodarkę. Koncepcja deficytu strukturalnego umożliwia dzięki wyeliminowaniu wpływu automatycznych stabilizatorów koniunktury określenie zakresu realizowanej przez rząd aktywnej polityki fiskalnej, która może przybrać formę ekspansywna bądź restrykcyjną. Deficyt cykliczny- jest rezultatem następujących po sobie okresowych zmian w gosp., ożywienia bądź recesji, wpływających na dochody i wydatki budżetowe. Zgodnie z koncepcją budżetów cyklicznych w okresach recesji dopuszcza się możliwość powstania deficytu, który zostanie wyrównany z nadwyżek powstałych w okresie bumu gospodarczego. Koncepcja budżetów cyklicznych jest więc charakterystyczna dla keynesowskiej idei stabilizacyjnej polityki fiskalnej, która bazowała na założeniu kształtowania popytu globalnego przez państwo w zależności od fazy cyklu koniunkturalnego.
(…)
…', będąca rekompensatą za obniżenie realnej wartości długu.
Problem sprowadza się do:
- wyboru odpowiedniego wskaźnika inflacji do określenia realnej stopy procentowej
- szacunek dotyczący oczekiwań inflacyjnych
- korygowanie stanu budżetu w warunkach ujemnej stopy procentowej o wielkość większą niż wartość niż wartość odsetek faktycznie wypłacanych w związku z obsługą długu.
Nadmierne skupienie…
… państwa ponoszą straty na jego korzyść.
Efekt:
Rozmiary deficytu mierzonego konwencjonalnie będą takie same, jak w warunkach bezinflacyjnych, podczas gdy deficyt operacyjny będzie malał lub nawet może przekształcić się w nadwyżkę.
Nadwyżka pojawia się, gdy inflacja jest wyższa niż oprocentowanie (ujemna realna stopa procentowa).
Wyłączenie wielkości korekty monetarnej pozwala uniknąć błędu polegającego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)