To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Reżimy autorytarne
Klasyczny model - generał Bonaparte po zamachu stanu z listopada 1799r. Kiedy pojawia się władza autorytarna?
Wydatki w budżecie Napoleona były główne przeznaczane na wojsko, ale Napoleon uważał, że władza wojskowa nie jest Francji potrzebna.
Armia stabilizowała ustrój
Ale podporami były: biurokracja i czasami Kościół
Napoleońscy notable tworzyli społeczną podstawę reżimu (bogaci, wykształceni, doświadczeni no i przede wszystkim bezgranicznie lojalni)
Hierarchia administracyjna to replika wojskowej, prefekt czy mer to rodzaj oficerów w cywilu
Postrewolucyjny charakter reżimu zmuszał do zachowywania pozorów. System autorytarny ma, zwłaszcza w pierwszych latach, charakter fasadowy. Posługuje się z wielkim mistrzostwem polityczną hipokryzją, tworzy cały świat ustrojowych fikcji. W ocenie Benjamina Constanta - wielkiego liberała - bonapartyzm był karykaturą wolności.
SYSTEM FIKCJI USTROJOWYCH
Bonaparte chciał, aby konstytucja (1799r.) była krótka i niejasna. Stworzyła ona rozbudowany system pozorów. Powszechność praw wyborczych:
Sposób wyboru („listy zaufania” - władza wybierała z pośród nich)
W praktycę rząd dobierał funkcjonariuszy publicznych wedle swojego widzimisię
Plebiscyty - również fikcja
Urządzono je trzykrotnie: 1799r. - dla ratyfikacji konstytucji (i tak weszła 6 tygodni wcześniej); 1802r. i 1804r. - dla potwierdzenia zmian ustroju wzmacniających pozycję Bonapartego (1802r. - został konsulem dożywotnim, 1804r. - cesarzem)
W pierwszym referendum na „tak” oddano 99,9 % głosów, w następnych nie wiele mniej. Frekwencję fałszowano.
Sposób przeprowadzania referendum nie pozostawiał właściwie wyborcom wyboru
Taka była filozofia - pokazać, że cieszy się masowym poparciem
Parlamentaryzm był też fikcją
Powołano (a nie wybrano) trzy izby: Trybunat, Ciało Prawodawcze i Senat.
Senat powstał już po wejściu konstytucji, był złożony z mianowańców, nieusuwalnych i dożywotnich
Senat „wybrał” posłów Trybunatu i Ciała Prawodawczego. W praktyce zatwierdzał przedłożone mu listy
Inicjatywa ustawodawcza należała wyłącznie do rządu
Trybunat dyskutował, ale nie miał prawa głosu
Ciało Prawodawcze głosowało „tak” lub „nie”, bez dyskutowania
Izby nie mogły niczego zmienić w projekcie rządowym
Rząd mógł i tak przesłać uchwaloną ustawę do Senatu, który mógł ją uznać za niekonstytucyjną
Senat miał (jawnie niekonstytucyjne) prawo wydawania aktów prawodawczych, nawet regulujących kwestie ustrojowe. Działo się tak, gdy Napoleonowi zależało na czasie (m.in. Senat uczynił Napoleona cesarzem)
(…)
…
Wybory jednak były manipulowane poprzez sprytne układanie jednomandatowych okręgów wyborczych (np. niepokorne przedmieścia robotnicze mieszano z lojalnymi obszarami wiejskimi). Poza tym rząd bezpośrednio ingerował w proces wyborczy. Wskazywano „kandydatów oficjalnych”, kampanię prowadzili prefekcji, księża, nauczyciele. Wysoka była absencja wyborcza
Farsa demokracji:
Inicjatywa ustawodawcza należała…
… regime'u (m.in. w dziedzinie represji karnej)
RACJONALIZACJA USTROJU
Trwałość napoleońskich struktur świadczyła o jakości wykonanej wówczas przebudowy
Obok administracji [omówiona wcześniej] podstawami „organizacji narodu” były także:
Kodeks Napoleona (1804r. - obecny do dziś, choć z istotnymi zmianami). Był to kodeks cywilny, rama prawna społeczeństwa kapitalistycznego. Był stronniczy: to kodeks…
…)
Od 1870r. zmiany w konstytucji musiały być zatwierdzone w referendum
Złagodzono reżim prasowy
Można było oczekiwać dalszej ewolucji systemu autorytarnego w stronę monarchii parlamentarnej z silną pozycją cesarza
Plusy i osiągnięcia cesarstwa
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)