To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
REWOLUCJA PAŹDZIERNIKOWA W ROSJI:
24/25 października (6/7 listopada) 1917 roku w Piotrogrodzie wybuchło zbrojne powstanie. Jego ośrodkiem kierowniczym był mieszczący się w pałacu Smolnym Komitet Wojskowo-Rewolucyjny, na którego czele stał Włodzimierz Lenin. Oddziały Gwardii Czerwonej opanowały kluczowe punkty miasta: poczty, centrale telefoniczne, dworce, banki, elektrownie. Jedynym pozostającym poza ich kontrolą ważnym punktem w stolicy pozostał Pałac Zimowy, siedziba Rządu Tymczasowego.
O 1:00 w nocy z 25/26 października (7/8 listopada) 1917 roku Pałac Zimowy został zdobyty, a ministrowie Rządu Tymczasowego aresztowani i osadzeni w twierdzy.
Jeszcze przed zdobyciem Pałacu Zimowego odbyło się posiedzenie Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich. Rada uchwaliła rezolucję wzywającą wszystkich robotników i chłopów do czynnego poparcia rewolucji (podobny apel wystosowano do proletariatu zachodnioeuropejskiego).
O godzinie 22:40 rozpoczął się w pałacu Smolnym II Wszechrosyjski Zjazd Rad. Doszło tu do podziału stanowisk. Mienszewicy i eserowcy domagali się odwołania oddziałów oblegających Pałac Zimowy i natychmiastowego przerwania walk. Jedynym dla nich rozwiązaniem było nawiązanie rokowań z Rządem Tymczasowym i wprowadzenie do niego większej liczby przedstawicieli partii robotniczych. Nie wypracowano wspólnego stanowiska i mienszewicy oraz eserowcy opuścili salę obrad, uznając Zjazd za nieważny. Jak już zdobyto Pałac Zimowy, Zjazd zdecydowaną większością głosów przyjął napisaną przez Lenina odezwę „Do robotników, żołnierzy i chłopów”, w której zawiadamiano o zwycięstwie powstania zbrojnego i przejęciu władzy wykonawczej przez II Wszechrosyjski Zjazd Rad. Zjazd podjął również decyzję wyprowadzenia kraju z wojny, uchwalając przedłożony przez Lenina „Dekret o pokoju”, zawierający bolszewicki program powszechnego pokoju. Drugim dekretem o podstawowym znaczeniu dla władzy radzieckiej był uchwalony przez Zjazd „Dekret o ziemi”. Ostatnim z 3 aktów generalnych uchwalonych bezpośrednio przez II Zjazd Rad był dekret o utworzeniu rządu robotniczo-chłopskiego - Rady Komisarzy Ludowych, której przewodniczącym został Włodzimierz Lenin.
15 listopada 1917 roku Rada Komisarzy Ludowych ogłosiła Deklarację Praw Narodów Rosji (mówiła ona m. in. o prawie narodów Rosji do swobodnego samookreślenia się i stworzenia samodzielnego państwa włącznie).
Na przełomie listopada i grudnia 1917 roku odbyły się w warunkach ostrej walki politycznej wybory do Konstytuanty. Bolszewicy przegrali wybory (najwięcej głosów zdobyli eserowcy, którzy powinni teraz przejąć władzę). Tak się jednak nie stało. Bolszewicy uznali, że nie można zaprzepaścić zdobyczy rewolucyjnych, dlatego podjęli uchwałę o rozwiązaniu Konstytuanty jako organu kontrrewolucyjnego. Lew Trocki powiedział, że „Konstytuanta stanęła w poprzek drogi ruchu rewolucyjnego i została wymieciona”.
(…)
… i została wymieciona”.
Rosja znajdowała się w bardzo tragicznej sytuacji, dlatego zdecydowała się na rokowania z państwami centralnymi. Przewodniczący radzieckiej delegacji - Lew Trocki - odrzucił proponowany przez Niemców tekst traktatu, zrywając tym samym rokowania (zrobił to wbrew wyraźnym dyrektywom KC partii).
W tym czasie państwa centralne zakończyły rokowania z niezależną Ukraińską Republiką Ludową i w lutym 1918 roku zawarły z nią traktat, który określał m. in. przebieg zachodnich granic. Ukraina w zamian za pomoc militarną i techniczną miała zaopatrzyć Niemcy i Austro-Węgry w produkty rolne. Ukraińska Republika Ludowa dostała odcięte od Królestwa Polskiego rdzenne ziemie: Chełmszczyzna i część Podlasia. Ponadto tajny załącznik do układu przewidywał, iż Austro-Węgry utworzą z Galicji Wschodniej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)