WYŻSZA SZKOŁA ZARZĄDZANIA I NAUK SPOŁECZNYCH
im. ks. Emila Szramka
w Tychach
Wydział Nauk Społeczno - Ekonomicznych
Kierunek Administracja grupa 1
Grzegorz Drąg
Republika Weimarska i geneza układu z Locarno
Praca zaliczeniowa napisana
w Katedrze Administracji
pod kierunkiem naukowym
Prof. dr hab. Andrzej Drogoń
Tychy 2012
Ze względu na obszerność tematu, w mojej pracy zajmę się przede wszystkim niemieckim aspektem układu z Locarno. Referat zacznę od opisu sytuacji w Niemczech w latach 1919-1924, po czym ukaże geneze (projekty bezpieczeństwa zbiorowego ), treść i ocena znaczenia układów lokareńskich.
5 października 1925 roku w szwajcarskiej miejscowości Locarno rozpoczęła się międzynarodowa konferencja w sprawie gwarancji bezpieczeństwa granic w Europie. Konferencja z Locarno, z udziałem Francji, Wielkiej Brytanii, Włoch, Belgii i Niemiec zasadniczo zmieniła układ sił na kontynencie europejskim. Zmiana ta uznawana bywa słusznie za główną przyczynę destabilizacji, a w konsekwencji wybuchu nowej wojny światowej.
Sytuacja w jakiej znalazły się Niemcy po I wojnie światowej, sprowadziła je z rangi europejskiego mocarstwa do izolowanego politycznie państwa drugiej kategorii. Fakt ten zdeterminował niemiecką politykę zagraniczną w latach 20-tych. Wpłynął także na całokształt stosunków międzynarodowych w tym okresie. Szereg różnorakich czynników miało decydujący wpływ na politykę zagraniczną Niemiec, począwszy od walki o zmianę postanowień traktatu wersalskiego i ich następstw w postaci wypłat reparacji wojennych, demilitaryzacji państwa, etc. kończąc na zupełnym uniezależnieniu się od „dyktatu wersalskiego” .
W wyniku I wojny światowej państwo niemieckie zostało pokonane, ale nie rozgromione. Wojna zakończona została podpisaniem 28 czerwca 1919 roku traktatu pokojowego w Wersalu. Niemcy borykające się z narastającą falą niepokojów społecznych, będących wynikiem złego stanu gospodarki i nakazem spłat reparacji wojennych, zmuszone do redukcji armii i przemysłu zbrojeniowego i międzynarodowej kontroli miały utracić ( jak się wydawało ) raz na zawsze pozycję międzynarodową. Natomiast pozycję hegemona na kontynencie europejskim zdawała się osiągać Francja, państwo które zdecydowanie poniosło największe straty w zakończonej wojnie .
Sytuacja taka w poważnym stopniu niepokoiła rządy nie tylko Niemiec, ale także Wielkiej Brytanii i po części USA. Sądzono iż zbytnie osłabienie Rzeszy zachwieje europejską równowagę sił. Już w czasie konferencji pokojowej wyraźnie zarysowała się tendencja do oszczędzania Niemiec, co w rezultacie prowadziło do połowicznych rozwiązań będących źródłem nowych konfliktów, godzących w system wersalski.
(…)
… w zastosowaniu atr.15,, ustęp 7 Paktu Ligi Narodów.
W artykule trzecim Niemcy, Francja i Belgia zobowiązywały się załatwiać swoje spory na drodze pokojowej (arbitraż, koncyliacja), natomiast artykuł czwarty w trzech paragrafach rozwijał rozumienie zasady wzajemnej pomocy w razie naruszenie paktu reńskiego
Po planie Dawesa układy lokareńskie stanowiły drugie istotne naruszenie systemu wersalskiego. Dokonane…
… wypełniania” Niemcy zalegają z dostawami oraz po bezowocnych negocjacjach Francja i Belgia 11 stycznia 1923 rozpoczęły wojskową okupację Zagłębia Ruhry, a rząd niemiecki wezwał ludność do masowego biernego oporu. Kryzys został przerwany właśnie przez Stresemann gdy stanął on na czele nowego rządu. 26 września ogłosił on zaniechanie oporu i wznowienie dostaw węgla do Francji. Dla rządu Poincare'ego okupacja Zagłębia Ruhry okazała się katastrofalna. W jej wyniku równowago budżetu państwa została zachwiana i w konsekwencji doprowadziło to do dymisji Pioncare'ego z dniem pierwszego kwietnia 1924 roku. Prestiż Francji został poważnie zachwiany, i wbrew jej woli Anglia i Stany Zjednoczone udzieliły Stresemanowi pomocy finansowej do walki z inflacją . Wkrótce po wybuchu wielkiego kryzysu gospodarczego, Stresemann…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)