To tylko jedna z 13 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZAKŁAD TECHNOLOGII NIEORGANICZNEJ I CERAMIKI
REOLOGIA CERAMICZNYCH MAS
LEJNYCH
(ĆWICZENIE LABORATORYJNE)
REOLOGIA
-1-
Reologia (grecki: rheos-prąd i logos-nauka) - nauka o płynięciu i deformacji wszystkich
form materii pod wpływem napręŜeń. Wyjaśnia szczegóły procesów wytwarzania mas, formowania
oraz suszenia półfabrykatów ceramicznych. UmoŜliwia sterowanie tymi procesami w celu
uzyskania moŜliwie optymalnych parametrów technicznych lub ekonomicznych. Reologia
ceramiczna jest ściśle powiązana z chemią powierzchni oraz wpływem określonych czynników
chemicznych lub mechanicznych na wytwarzanie mikrostruktur i tekstur mas, półfabrykatów oraz
gotowych tworzyw ceramicznych.
PODSTAWOWE ZAGADNIENIA Z REOLOGII
Przedmiotem reologii są odkształcenia i przepływy materii. Reologię interesują ruchy
jednych elementów ciała względem drugich. Zadaniem jej jest podanie relacji między określonymi
rodzajami sił i odpowiadającymi im odkształceniami (bądź ich pochodnymi w zaleŜności od czasu).
Jest to nauka podstawowa o duŜym znaczeniu. Zachowaniem reologicznym jest pełzanie słupa
betonowego pod własnym cięŜarem, nierównomierne osadzanie się budynków w podłoŜu ilastym,
odkształcanie się w rozmaity sposób wirującej części maszyny pod wpływem zmiennych obciąŜeń.
Zachowaniem reologicznym jest równieŜ wytwarzanie mas ceramicznych, ich ujednorodnianie,
nadawanie kształtu półfabrykatom, nanoszenie szkliw, deformacje wyrobów w trakcie suszenia,
wypalania itp.
Z całości zagadnień fizycznych reologię wyodrębnił Max Reiner w latach 30-tych XX
wieku. Pierwszy dokonał systematyki przepływów i odkształceń, mimo Ŝe czysto fizyczne
podejście do zachowania reologicznego nie jest wystarczające do wyjaśnienia wielu zjawisk.
Reologia jest nauką interdyscyplinarną. Jest ona rozwijana przez matematyków, fizyków,
fizykochemików, inŜynierów o róŜnej specjalności, biologów itp. Fakt ten powoduje duŜe
zróŜnicowanie w sposobie podejścia do zagadnień reologicznych i w metodach ich rozwiązywania.
Stąd kaŜda klasyfikacja badań reologicznych musi być do pewnego stopnia arbitralna. W zasadzie
moŜna wyodrębnić cztery główne kierunki badań reologicznych:
1. opis zjawisk makroskopowych zachodzących podczas odkształcania substancji (reologia
fenomenologiczna lub makroreologia)
2. wyjaśnienie zjawisk makroskopowych na poziomie molekularnym
lub
nadmolekulamym (reologia strukturalna lub mikroreologia)
3. wyznaczanie doświadczalne stałych i funkcji charakteryzujących powyŜsze zjawiska
(reometria)
4. zastosowanie praktyczne zaobserwowanych zjawisk i uzyskanych zaleŜności (reologia
stosowana)
Reologia ceramiczna zajmuje się ciałami rzeczywistymi, które są przewaŜnie układami
dyspersyjnymi, składającymi się z dwu lub więcej faz ciała stałego i cieczy, z występowaniem fazy
gazowej. Większość z nich stanowią zawiesiny i emulsje. W zaleŜności od udziału fazy ciekłej
(rozpuszczalnika) zawiesiny będą zachowywać się podobnie jak ciała stałe lub podobnie jak ciecze.
W zakresie pośrednim zmiana własności
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)