Renesansowa filozofia przyrody
druga szkoła myślenia obok humanist.
główni przedstawiciele w Bolonii, Padwie, Ferrare, muz. Pietro Camporachi
kwestia recepcji arystoteizmu, jego interpretacja
problem w interpretacji jednostkowej nieśmiertelności
dusza jest formą ciała forma jest tym, co wspólne dla wszystkich rzeczy danego gatunku, coś ogólnego. Św. Tomasz musi odejść od ortodoksyjnego rozumowania arystotelesowego
dusza jako forma pojawiła się u Awerroesa dusza w zakresie w jakim jest nieśmiertelna jest wspólna wszystkim ludziom
człowiek jest medium przez który ogólny rozum funkcjonuje
arytstoteicy musieli znaleźć inne uzasadnienie dla moralności
w + perspektywa odpłacenia szubrawcom, niegodziwcom - warto więc postępować moralnie
autonomizacja etyki - jeśli ludzie postępują dobrze, to dlatego, że są rozumni, że są w stanie odróżnić dobro od zła, cnota czy nagroda jest czymś co pojawia się bezpośrednio - brak zwłoki w nagradzaniu lub karaniu (dopiero po śmierci). Cnota sama się wynagradza.
Nurty związane z magią
przedstawiciel.: Paracelsiusz
jako filozof przyrody był amatorem
zainteresowanie medycyną, podróżował przez Europę, podejmował badania by wydrzeć tajemnice natury
świat - jedna żywa całość związków i zależności (w jednym kręgu łączy się wszystko i oddziaływuje na siebie)
w diagnozowaniu i leczeniu należy uwzględniać wpływ wszechświata na chorego
wszechświat jest tłumaczony przy uwzględnieniu materii ziemskiej bądź gwiezdnej
Przyrodnicy wyróżniali 3 elementy: (jak żywioły u starożytnych)
siarka
rtęć
sól
Leżą u podstaw rzeczywistości.
Chodzi tu o pewne fazy spalania:
siarka - to co się pali
rtęć - to co się dymi
sól - popiół (pozostałość)
Ogień jest podst. czynnikiem rzeczywistości.
Pokrewieństwo człowieka z przyrodą - Bóg stworzył świat z niczego, nie licząc człowieka (ulepił go z mułu - samej natury) - człowiek jest prawdziwym pierwiastkiem bytu, odnajduje się jako część natury. Świat zew. jest zwierciadłem człowieka.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)