Regulacja motoryki - omówienie

Regulacja motoryki - Polega na zmianie aktywności α-motoneuronów. Regulacja ta ma na celu: - Zapewnienie utrzymania równowagi i właściwej pozycji ciała, - Umożliwienie wykonywania aktów ruchowych. Regulacja polega na hierarchizacji ośrodków nerwowych - są piętra regulacyjne: - Rdzeń kręgowy - regulacja na poziomie rdzenia, - Regulacja ponadrdzeniowa - najwyższe piętro to kora motoryczna, ale zaliczamy tu jądra podkorowe (kresomózgowia i pnia mózgu - układ pozapiramidowy), pień mózgu - układ siatkowaty, jako ważna struk tura zawiadująca regulacją motoryki; móżdżek. Ruchy dowolne, sterowane są przez korę mózgową, przy współudziale ośrodków podkoro-
wych; występują poza prostymi odruchami (np. z wrzecionek nerwowo-mięśniowych), ich inicjacja zachodzi poza łukiem odruchowym (tylko przez korę mózgu). Niekoniecznie muszą to być ruchy zamierzone. Układ piramidowy - wiążemy z ruchami dowolnymi - ruchy zależne od drogi piramidowej nie mogą zachodzić bez udziału drogi pozapiramidowej. Podział układu pozapiramidowego w dwóch ujęciach: 1. Są pewne struktury, które zaliczamy do układu pozapiramidowego, 2. Wszystko, co jest regulacją podkorową jest zaliczane do układu pozapiramidowego, nie jest to jednak prawda - do tego układu na pewno nie zaliczamy móżdżku i tworu siatko-
watego. Kora mózgowa ma bardzo rozległe pola, regulujące układ pozapiramidowy. Czym wyżej zorganizowany jest dany gatunek, tym wyższym ośrodkom jest podporządkowana czynność motoryczna (u człowieka kora). Informacja z ośrodków niższych dociera i wpływa na ośrodki wyższe. ... zobacz całą notatkę