Regionalizm a gospodarka.
W regionalizmie gospodarczym są pewne fale:
lata 60.- II główne motywy polityczny Wspólnoty europejskie, AEAN
gospodarczy Ameryka Łacińska (pewne rozwiązania związane z chęcią uniezależnienia się od państw bardziej rozwiniętych, a integracją ze słabiej rozwiniętymi państwami; budowa elementów tożsamości latynoskiej)
Afryka (Organizacja Jedności Afrykańskiej jako odpowiedź na potrzebę budowy poczucia jedności afrykańskiej w celu reeintrgracji subregionów, rozbitych systemem kolonialnym, podzielone sztucznymi granicami , w celu stworzenia własnej tożsamości)
lata 70. - kryzysy
Poza deklaracją polityczną w ślad za tym nie szły żadne efekty gospodarcze. W dobie kryzysu egoizm jest bardzo silny. Regionalizacja traktowana jest jako poligon gospodarczy. Mamy na myłki regionalizację gospodarczą, która polega na zniesieniu barier. Sam regionalizm stał się w praktyce niezgodny z pewną intencją. Miał przyspieszać rozwój gospodarczy. Te państwa tworzyły coraz silniejsze bariery wobec państw trzecich. Samo istnienie struktur stanowi pewien impuls. Te bariery były zbyt wysokie. Fenomenem jest obok powiązań porozumień gospodarczych to, że obejmuje częściej kwestie pozahandlowe. Kolejne szczeble wymagały powiązań w innych obszarach. Ta obecna fala jest bardzo skomplikowana. Selekcja partnerów do współpracy przebiega w aspekcie merytorycznym, ale i politycznym. Widoczny jest wysoki stopień spolaryzowania handlu zagranicznego. Mamy tu trzy główne obszary
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)