To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Reformy administracyj ne w monarchii habsburskiej w XIX wieku. W 1806 r. doszło do likwidacji Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Na skutek upadku I Rzeszy władcy Austrii utracili koronę cesarską rzymsko-niemiecką, lecz stworzyli dla siebie godność cesarską austriacką. W ten sposób doszło do utworzenia odrębnego Cesarstwa Austrii. Do 1848 r. w Austrii pozostawiono ustrój administracyjny wprowadzony w ramach reform terezjańsko-józefińskich. Monarchia austriacka nadal rządzona była absolutnie. Całością spraw państwowych kierował osobiście cesarz, odbywający konferencje z urzędnikami tworzącymi ścisły gabinet. Na początku XIX wieku gabinetowi temu zaczął przewodniczyć minister odgrywający w praktyce rolę zbliżoną do premiera rządu. Utrzymano wszystkie istniejące wcześniej kolegialne instytucje. Nie nastąpiły również zmiany w kształcie administracji terytorialnej. Dopiero kryzys monarchii w 1848 r. związany z wybuchem Wiosny Ludów, a także późniejsze wydarzenia łączące się z utratą posiadłości włoskich (w 1859 r.) oraz klęską poniesioną w wojnie z Prusami (w 1866 r.) i wystąpieniem Austrii ze Związku Niemieckiego przyniosły istotne zmiany. 25.04.1848 r. została ogłoszona przez cesarza konstytucja (zawieszona już w V 1848 r.). W III 1849 r. została oktrojowana przez nowego cesarza kolejna konstytucja, na mocy której całe państwo zostało ogłoszone jednolitą całością. W 1851 r. została ona jednak uchylona i nastąpił powrót do rządów absolutnych. Upadek tych rządów nastąpił dopiero w 1859 r.. Powołano wtedy na stanowisko ministra stanu polityka Agenora hr. Gołuchowskiego, z którego inicjatywy wydany został „Dyplom październikowy”, który tworzył podstawy autonomii krajów koronnych poprzez wprowadzenie instytucji sejmów krajowych. „Dyplom październikowy” zastąpiony został w 1861 r. „Patentem lutowym” i od tego momentu w Austrii zostały wprowadzone rządy konstytucyjne. Dalsze zmiany nastąpiły w 1867 r. - doszło do przekształcenia Austrii w dualistyczną monarchię austro-węgierską. Władze autonomiczne i samorządowe w monarchii habsburskiej w II połowie XIX wieku Administracja centralna W 1848 r. likwidacji uległy dawne urzędy centralne. Utworzono w to miejsce ministerstwa wraz z Radą Ministrów , na której czele stał Prezes Rady Ministrów . Stworzony został system rządów gabinetowych. Po 1867 r. powołano dwa odrębne trzy - dla krajów austriackich i węgierskich. Jedynie trzy resorty pozostawiono wspólne : spraw zagranicznych, wojny i finansów. Wszyscy ministrowie powoływani byli i odwoływani przez cesarza, do niego też należało tworzenie nowych resortów. W celu zapewnienia sprawnej administracji cesarz nie tylko kontrolował osobiście prace rządu oraz dbał o obsadę większości stanowisk urzędniczych w państwie, ale również odbywał częste podróże inspekcyjne.
(…)
… obok administracji rządowej działające władze autonomiczne w poszczególnych krajach koronnych oraz samorząd powiatowy i gminny.
Organami autonomii krajowej były Sejmy Krajowe i Wydziały Krajowe. Jednoizbowy Sejm Krajowy składał się z wirylistów (osób wchodzących do sejmu z tytułu piastowanej godności) oraz posłów wybieranych w systemie kurialnym. Na czele Sejmu Krajowego stał marszałek krajowy.
Kompetencje sejmu…
… przez kurie wyborcze, w połowie przez sejm.
Był to organ wykonawczy sejmu a zarazem komisja sejmowa przygotowująca między innymi projekty ustaw. Wydział ten pełnił także funkcje w zakresie bieżącej administracji (m. in. majątkiem krajowym).
Organami samorządu powiatowego były:
Rada powiatowa jako organ uchwałodawczo-kontrolujący
Wydział powiatowy jako organ wykonawczo-zarządzający
Rada powiatowa wybierana była w systemie kurialnym na 6 lat. Wyłaniała ona ze swego grona wydział powiatowy, na czele którego stał marszałek powiatu zatwierdzany przez cesarza. Do zakresu działania rady należały sprawy komunikacji, zdrowia, bankowości itp.
Organy samorządu powiatowego sprawowały nadzór nad gminami.
Organami samorządu miejskiego były:
Rada miejska będąca organem uchwalającym i nadzorującym
Magistrat jako organ wykonawczo…
…-zarządzający, na czele z burmistrzem, a w większych miastach prezydentem
Organami samorządu gmin wiejskich były
Rada gminna będąca organem uchwalającym i nadzorującym
Zwierzchność gminna będąca organem wykonawczo-zarządzającym
Naczelnik gminy (wójt) jako jednoosobowy kierownik zarządu
Sprawy należące do kompetencji miast i gmin wiejskich obejmowały zarówno własny jak i poruczony zakres działania.
Do zakresu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)