Redukcje grawimetryczne-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 1596
Wyświetleń: 7742
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Redukcje grawimetryczne-opracowanie - strona 1 Redukcje grawimetryczne-opracowanie - strona 2

Fragment notatki:

REDUKCJE GRAWIMETRYCZNE
1. Pojęcie redukcji i anomalii grawimetryczna.
Anomalię grawimetryczną (przyspieszenia) wyraża się jako różnicę zredukowanej na geoidę wartości
przyspieszenia go i normalnej wartości przyspieszenia γo odniesionej do sferoidy normalnej. Redukcja
pomierzonej na powierzchni Ziemi wartości przyspieszenia g do wartości na geoidzie go polega na
uzupełnieniu wartości pomierzonej o pewną wartość, tzw. redukcję grawimetryczną (Rg) która ma „przenieść”
wartość przyspieszenia z fizycznej powierzchni Ziemi na geoidę.
Anomalia wyrazi się wówczas wzorem:
Ag = g o − γ o = g + Rg − γ o
To jaka redukcja zostanie wybrana rzutuje oczywiście na rodzaj otrzymanej anomalii.
2. Redukcje grawimetryczne.
Redukcja topograficzna.
Nie jest to typowa redukcja grawimetryczna, gdyż nie redukuje wartości przyspieszenia na geoidę. Ta
poprawka ma na celu zredukowanie pomierzonej w terenie wartości przyspieszenia ze względu na wpływ mas
topograficznych. Po wprowadzeniu tej poprawki otrzymuje się taką wartość przyspieszenia która zostałaby
pomierzona, gdyby teren wokół stanowiska był płaski. Usuwany jest nadmiar mas znad stanowiska i niedobór
mas spod stanowiska, to wszystko powoduje, że poprawka topograficzna ma znak dodatni.
Redukcja wolnopowietrzna (Faya)
Wyraża ona jedynie wpływ wysokości stanowiska
grawimetrycznego nad geoidą. Nie uwzględnia zatem
wpływu mas znajdujących się między stanowiskiem i
geoidą. Z teorii sferoidy wynika że normalny gradient
przyspieszenia wynosi 0,30855 mGal/m. O tyle zmienia
się przyspieszenie na jeden metr wysokości. Zatem
redukcja wolnopowietrzna wyniesie
R wp = 0,30855 ⋅ H[m] wartość poprawki w mGal
-h-
m
i
P
zie
fizyc
zna powierzchnia
poziom morza
P'
Interpretując fizyczne redukcję wolnopowietrzną można
zauważyć, że masy przed wolnopowietrznym
opuszczeniem wartości g na geoidę, zostają
wgniecione poniżej powierzchni odniesienia.
Anomalia wolnopowietrzna (Faya) wyrazi się wzorem
A wp = g + R wp − γ o
Redukcja Bouguera
Redukcja Bouguera uwzględnia
wpływ mas znajdujących się
pomiędzy
powierzchnią
odniesienia
a
stanowiskiem.
Zakładając, że wysokość punktu
wynosi H a gęstość utworów
znajdujących
się
pomiędzy
stanowiskiem a geoidą wynosi σ
redukcja Bouguera jest równa
R B = −0,0419 ⋅ H ⋅ σ
Przed redukcją
P
H
masy o gęstości σ
geoida
Po redukcji
P
geoida
Podstawiając wysokość H w metrach i gęstość σ w gramach na centymetr3 uzyskamy wartość anomalii w
miliGalach. Interpretując fizyczne redukcję Bouguera można przedstawić jako usunięcie mas o grubości H.
Anomalia Bouguera będzie równa
Ag B = g + R B + R wp − γ o
Anomalie Bouguera silnie związane z gęstością i topografią stanowią doskonałą pomoc dla geofizyków przy
poszukiwaniach grawimetrycznych. Matematyczna interpretacja tych anomalii pozwala określić głębokość,
rozmiary, gęstość ciał zaburzających.
Redukcja Poincarego-Prey’a
Redukcja ta ma za zadanie obliczyć teoretyczną
wartość przyspieszenia jakie zostałoby pomierzone na
geoidzie wewnątrz mas Ziemi. Redukcja

(…)

… wolnopowietrzna)
• przywrócenie mas o wysokości H ponad geoidą
(redukcja Bouguera)
• odtworzenie wpływu rzeźby terenu na punkt
położony na już powierzchni odniesienia (redukcja
topograficzna)
Redukcję tą można zapisać wzorem (pomijając
redukcje terenowe)
f.p.Z.
A
H
g - wartość
pomierzona
H
g + δg
geoida
t
geoida
(+) terenowa
H
geoida
g + δg + δg B
t
δg - redukcja
B
(-)
H
geoida
g + δg + δg B+ δg F
t
(+)
H
geoida…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz