To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rating jako narzędzie wspomagające ocenę ryzyka inwestycyjnego
Rating jest przyjętym w krajach anglosaskich terminem, określającym przyporządkowanie konkretnego podmiotu lub emitowanych przez niego papierów wartościowych do jednej z kilku grup, charakteryzujących wypłacalność dłużnika. Można go uznać za opinię na temat wiarygodności finansowej lub kredytowej w odniesieniu do konkretnego zobowiązania, zbudowaną na obiektywnych, ważnych czynnikach ryzyka.
Rating opiera się na danych ujawnionych przez dłużnika lub informacjach pozyskanych przez instytucję ratingową z innych źródeł, uważanych za wiarygodne. Nie jest to jednak zalecenie kupna, sprzedaży czy dalszego utrzymywania danego waloru. Podobnie oceny tej nie należy traktować jako komentarza w odniesieniu do aktualnej ceny aktywu ani jego przydatności dla konkretnego inwestora.
Jak już wspominano, ocena bazuje na bieżących informacjach dostarczanych przez emitenta lub pochodzących z innych źródeł, które firma ratingową uważa za wiarygodne. W tym sensie przypomina ona nieco wynik badania zdolności kredytowej. Nie prowadzi się tu jednak żadnych badań, które odpowiadałyby formalnemu auditingowi. Ocena ratingową może być zmieniona, zawieszona lub wycofana jako wynik zmian, braku lub niedostępności informacji niezbędnych do jej przeprowadzenia.
Ocenę ratingową otrzymuje się na okres długi lub krótki. Ocena krótkoterminowa (dotyczy w zasadzie instrumentów o okresie zapadalności do jednego roku) jest też wykorzystywana jako ocena wspomagająca w analizie długoterminowej.
Wpływ na rating papierów wartościowych reprezentujących dług ma oczywiście wiele czynników, wśród których za najważniejsze powszechnie uważa się:
1) prawdopodobieństwo (zdolność i chęć) spłaty zobowiązania przez dłużnika,
2) istotę i warunki spłaty zobowiązania,
3) zabezpieczenie i kolejność spłaty zaciąganego zobowiązania w razie ogłoszenia upadłości lub wystąpienia podobnej sytuacji.
Tego typu oceny są adresowane przede wszystkim do różnorodnych instrumentów rynku pieniężnego i kapitałowego. Można więc wyróżnić następujący zakres przedmiotowy dokonywanego ratingu:
a) kody ryzyka instrumentów długoterminowych,
b) kody ryzyka krótkoterminowych obligacji i papierów dłużnych emitowanych przez podmioty gospodarcze,
c) kody ryzyka w odniesieniu do realizacji dodatkowych zobowiązań zawartych w dywidendowych papierach wartościowych (tj. zakresu uprzywilejowania akcji itp.),
d) kody ryzyka certyfikatów depozytowych.
Z drugiej strony analogiczne oceny firmy ratingowe przyznają dłużnikom. Kody ryzyka w niewielkim stopniu mogą odbiegać od tych stosowanych do oceny poszczególnych instrumentów. Można tu przykładowo wyróżnić kody ryzyka:
(…)
… i obligacji. Podobnie wyglądała sytuacja w wypadku emisji greckich rządowych euroobligacji. Oprocentowanie analogicznych obligacji rządowych w Ekwadorze i w Brazylii różniło się o 175 punktów bazowych (1,75 punktu procentowego), choć ich rating w firmie Moody's jest taki sam. Przykłady ilustrujące podobne zależności można by mnożyć.
Zarzuty wobec agencji ratingowych są stosunkowo proste: nie udało…
… tego mogą więc być także zmiany ratingu.
Podstawowym celem starania się o ocenę ratingowa jest oczywiście chęć zaciągnięcia długu na stosunkowo korzystnych warunkach. Niekiedy jednak firmom chodzi o dobry image na rynku (element strategii marketingowej). Wówczas dbałość o sprostanie wymogom agencji ratingowej może wymuszać stosowanie konserwatywnej polityki w firmie i w efekcie obniżać chęć do ponoszenia nieco większego…
… i liberalizacji japońskiego rynku obligacji pojawił się popyt na usługi ratingu, co zaowocowało powstaniem trzech firm zajmujących się oceną wypłacalności (Japanese Bond Research Institute, Japanese Credit Rating Agency Limitend, Nippon Investors Service Inc.). Agencje ratingowe działają obecnie także w takich krajach, jak: Hiszpania, Francja, Portugalia, Wielka Brytania, Norwegia, Meksyk, Filipiny, Malezja i Korea.
Uzyskanie od znaczącej agencji ratingowej oceny jakości przygotowywanych do sprzedaży obligacji jest czynnikiem ułatwiającym dostęp firmie do rynku finansowego, a niekiedy nawet warunkiem sine qua non osiągnięcia tego celu. Niestety, jest to usługa stosunkowo kosztowna (często ok. 60-70 tyś. dolarów)38, co skutkuje wstępną selekcją emitentów już na tym etapie starań o pozyskanie pozabankowych…
… się zbyt duża. Obniżenie ratingu skłania wielu inwestorów do wycofania się z danego instrumentu lub rynku. Dwie największe agencje: Standard & Poor's oraz Moody's Investors Service stworzyły (przynajmniej w USA) prawie doskonały duopol, a ich strefy wpływów na rynkach krajów słabiej rozwiniętych, zwłaszcza „wschodzących" (emerging markets), są ogromne. Wiele instytucji finansowych na świecie otrzymuje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)