Radionamiary - Jonosfera

Nasza ocena:

3
Pobrań: 35
Wyświetleń: 952
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Radionamiary - Jonosfera - strona 1 Radionamiary - Jonosfera - strona 2 Radionamiary - Jonosfera - strona 3

Fragment notatki:

Wnioski dotyczące radionamiarów W radionawigacji używane jest pasmo umiejszczone poniżej częstotliwości AM. Spis  radiolatarni używanych w nawigacji morskiej można odnaleźć w Admiralty List of Radio  Signals, Vol 2, gdzie podawane są następujące informacje: • Nazwa radiolatarni • Sygnał identyfikacyjny • Częstotliwość pracy • Rodzaj emisji • Zasięg radiolatarni podany w milach lub w kilowatach • Numer identyfikacujny • Czasookres pracy radiolatarni • Rodzaj radiolatarni (Aero, RC, itp;) • Współrzędne geograficzne    Dokładność lini pozycyjnej jest zależna od następujących czynników: Warunki propagacyjne, które szczególnie w nocy są niekorzystne do przeprowadzania  radionamiarów. Ze względu na zanik w porze nocnej warstwy D jonosfery na odległościach  powyżej 30 - 40 Mm fala odbita od jonosfery indukuje  w sposób nieprzewidywalny antenę  radioodbiornika, co ma wpływ na wyznaczenie minimum lub maximum sygnału. Efekt ten nosi  nazwę efektu nocnego i ma znaczący wpływ na spadek dokladnosci radionamierzania do około  2° - 5°. Przy znacznych odległościach od stacji radiowej bład lini pozycyjnej z radionamiaru  może sięgać dla odległości 100 Mm około +/- 9 Mm co jest wynikiem nie do przyjęcia biorąc  pod uwagę standardy w nawigacji (w tym przypadku błąd pozycji z M(95%)=19Mm).  Nakładanie się na siebie fali przyziemnej i jonosferycznej porą nocną i brak możliwości  przewidzenia przez operatora skutków takiej sytuacji powoduje szczególnie na odległościach  większych niż 30 - 40 Mm brak przydatności radionamiarów. Podobnie na jakość  radionamierzania ma wpływ efekt brzegowy, który powstaje w przypadku rozchodzenia się fali  docierajacej do radioodbiornika nad lądem i nad morzem. Jednak błąd ten będący funkcją kąta  przecinania lini brzegowej oraz odległości od radiolatarni maleje wraz ze wzrostem odległości  od radiolatarni do rzędu dziesiątych części stopnia.  Duży wpływ na dokladność systemu ma także geometria cięcia się lini pozycyjnych.  Dodatkowo aby uzyskać pozycję wymagane są conajmniej dwie radiolatarnie, co obecnie jest  warunkiem trudnym do spełnienia ze względu na coraz mniejszą liczbę czynnych radiolatarni.  Dokładność pozycji pozostawia wiele do życzenia, co przy czasochłonności, braku kontroli  otoczenia statku podczas brania radionamiarów, z reguły źle wykonanej tabeli radiodewiacji,  braku doświadczenia operatora mającego rzadko do czynienia z radionamiernikiem czyni ten  system określania pozycji przestarzałym. .   Generalnie wydaje się że radiolatarnie w swej dotychczasowej postaci przechodzą do histori 

(…)

… z radionamiernika niż ja. Trudnością w korzystaniu z niego było występujące bez
przerwy zakłócenie w postaci głośnego sygnału o postaci litery Morse’a „A”. Dodatkowo, w żadnym z portów
afrykańskich do których zawijał statek niemożliwym było przeprowadzenie pomiarów ze względu na rzadkie i
niekorzystne rozmieszczenie radiolatarni. Określanie pozycji musiałem ograniczyć więc do jednej części świata,
czyli portów azjatyckich. Skróty użyte w tej części sprawozdania oznaczają:
TS- czas strefowy pomiaru,
D1, D2- odległości określonej pozycji od radiolatarnii,
α- kąt cięcia się radionamiarów,
Mr- rzeczywisty błąd pozycji względem pozycji odniesienia (GPS),
Mt- teoretyczny średniokwadratowy błąd pozycji,
m.- założony błąd określenia radionamiaru
Błąd średniokwadratowy obliczałem z wzoru: Mt = [m/(57.3×sinα)]×√(D1^2+D2^2…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz