To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wnioski dotyczące radionamiarów W radionawigacji używane jest pasmo umiejszczone poniżej częstotliwości AM. Spis radiolatarni używanych w nawigacji morskiej można odnaleźć w Admiralty List of Radio Signals, Vol 2, gdzie podawane są następujące informacje: • Nazwa radiolatarni • Sygnał identyfikacyjny • Częstotliwość pracy • Rodzaj emisji • Zasięg radiolatarni podany w milach lub w kilowatach • Numer identyfikacujny • Czasookres pracy radiolatarni • Rodzaj radiolatarni (Aero, RC, itp;) • Współrzędne geograficzne Dokładność lini pozycyjnej jest zależna od następujących czynników: Warunki propagacyjne, które szczególnie w nocy są niekorzystne do przeprowadzania radionamiarów. Ze względu na zanik w porze nocnej warstwy D jonosfery na odległościach powyżej 30 - 40 Mm fala odbita od jonosfery indukuje w sposób nieprzewidywalny antenę radioodbiornika, co ma wpływ na wyznaczenie minimum lub maximum sygnału. Efekt ten nosi nazwę efektu nocnego i ma znaczący wpływ na spadek dokladnosci radionamierzania do około 2° - 5°. Przy znacznych odległościach od stacji radiowej bład lini pozycyjnej z radionamiaru może sięgać dla odległości 100 Mm około +/- 9 Mm co jest wynikiem nie do przyjęcia biorąc pod uwagę standardy w nawigacji (w tym przypadku błąd pozycji z M(95%)=19Mm). Nakładanie się na siebie fali przyziemnej i jonosferycznej porą nocną i brak możliwości przewidzenia przez operatora skutków takiej sytuacji powoduje szczególnie na odległościach większych niż 30 - 40 Mm brak przydatności radionamiarów. Podobnie na jakość radionamierzania ma wpływ efekt brzegowy, który powstaje w przypadku rozchodzenia się fali docierajacej do radioodbiornika nad lądem i nad morzem. Jednak błąd ten będący funkcją kąta przecinania lini brzegowej oraz odległości od radiolatarni maleje wraz ze wzrostem odległości od radiolatarni do rzędu dziesiątych części stopnia. Duży wpływ na dokladność systemu ma także geometria cięcia się lini pozycyjnych. Dodatkowo aby uzyskać pozycję wymagane są conajmniej dwie radiolatarnie, co obecnie jest warunkiem trudnym do spełnienia ze względu na coraz mniejszą liczbę czynnych radiolatarni. Dokładność pozycji pozostawia wiele do życzenia, co przy czasochłonności, braku kontroli otoczenia statku podczas brania radionamiarów, z reguły źle wykonanej tabeli radiodewiacji, braku doświadczenia operatora mającego rzadko do czynienia z radionamiernikiem czyni ten system określania pozycji przestarzałym. . Generalnie wydaje się że radiolatarnie w swej dotychczasowej postaci przechodzą do histori
(…)
… z radionamiernika niż ja. Trudnością w korzystaniu z niego było występujące bez
przerwy zakłócenie w postaci głośnego sygnału o postaci litery Morse’a „A”. Dodatkowo, w żadnym z portów
afrykańskich do których zawijał statek niemożliwym było przeprowadzenie pomiarów ze względu na rzadkie i
niekorzystne rozmieszczenie radiolatarni. Określanie pozycji musiałem ograniczyć więc do jednej części świata,
czyli portów azjatyckich. Skróty użyte w tej części sprawozdania oznaczają:
TS- czas strefowy pomiaru,
D1, D2- odległości określonej pozycji od radiolatarnii,
α- kąt cięcia się radionamiarów,
Mr- rzeczywisty błąd pozycji względem pozycji odniesienia (GPS),
Mt- teoretyczny średniokwadratowy błąd pozycji,
m.- założony błąd określenia radionamiaru
Błąd średniokwadratowy obliczałem z wzoru: Mt = [m/(57.3×sinα)]×√(D1^2+D2^2…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)