To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Radbruch:
a. teoria 4 światów
•Radbruch opiera swoją filozofię prawa na wielopłaszczyznowej koncepcji świata. Uznaje on istnienie: * świata natury, * świata ideału, * świata kultury i * świata religii. •Świat natury: w tym świecie problem wartości nie istnieje;
•Świat ideałów:
istnieje jedynie w ludzkiej świadomości;
jest światem ludzkiej tęsknoty;
rozdarcie między naturą a nieosiągalnym ideałem;
ideały są formą obiektywizacji pragnień człowieka, jego dążeń i konstrukcji myślowych;
forma ideałów jest niezmienna, natomiast konkretna treść ulega zmianom w zależności od warunków historycznych, społecznych, ekonomicznych czy narodowościowych. •Świat kultury: usiłuje powiązać ze sobą świat natury i świat ideału;
do niego zalicza prawo i stawia przed nim jako tworem kulturowym zadanie realizowania idei prawa;
jest zdążaniem do realizacji świata idei, jest rzeczywistością odniesioną do wartości i jest to rezultat ludzkiej działalności. Naszą kulturę tworzy to, co przyjęliśmy ze sfery ideału do sfery naszej woli, wiedzy i uczucia (obyczaj, prawo, moralność, sztuka, nauka i religia).
stworzony przez człowieka;
w życiu człowieka ideały odgrywają ważną rolę - działania człowieka kierowane są przez ideały i służą tworzeniu świata kultury, który jest wyrazem naszej niedoskonałości;
„kultura to sfera pośrednia między pyłem ziemskim, a światem podgwiezdnym”, jest światem pełnym niepokoju, a z drugiej strony - działania;
człowiek żyje przede wszystkim w świecie kultury pod ciśnieniem pewnych wartości (ciągły wybór miedzy wart. dodatnimi, a ujemnymi); powoduje to niezadowolenie, które jest motorem dalszej twórczości;
w filozofii chrześcijańskiej - Bóg stworzył świat przyrody, a człowiek kontynuuje tworzenie świata poprzez kreowanie świata kultury;
•Świat religii: jego źródłem jest zmęczenie człowieka spowodowane sprzecznościami, które go rozdzierają (chodzi o trzy poprzednie światy); świat religii ma stanowić wytchnienie dla człowieka;
Radbruch używa określenia „świat religii”, ale nie ma tu mowy o Bogu;
charakteryzuje się on aprobatą dla tego, co istnieje, dla wszystkich możliwych przejawów życia; nie ma tu wartości ani ujemnych, ani dodatnich;
nie może być porównywany z kościołem, natomiast Radbruch porównuje go z kaplicą dającą schronienie i ulgę wędrowcowi;
w nim znajduje przezwyciężenie rozdarcie między naturą a nieosiągalnym ideałem;
optymizm religii przezwycięża wartości ujemne, więc znikają też wartości dodatnie; nie ma więc przeciwstawienia wartości dodatniej i ujemnej, wobec czego nie ma też przeciwstawności wartości i rzeczywistości;
(…)
… kiedy stwierdza, że jeden ze składników idei prawa, w danym miejscu i czasie, powinien zajmować najważniejsze miejsce. Po drugiej wojnie światowej i doświadczeniach z nią związanych Radbruch za taki element uznał sprawiedliwość. Sprawiedliwość to prawo natury. teoria prawa natury
Wg Radbrucha źródłem prawa natury jest rozum człowieka. Treść tego prawa musi ulegać zatem zmianom takim jakim ulega rozum ludzki. Prawo natury ma niezmienną formę - powinność. Prawo natury to to co powinno obowiązywać jako prawo. Radbruch głosił zatem teorię prawa natury o zmiennej treści. To co orginalne w jego koncepcji, to pogląd iż prawa natury należy poszukiwać w samym prawie pozytywnym.
Prawem natury, w jego ujęciu są te przepisy prawa pozytywnego, które mają na celu urzeczywistnienie SPRAWIEDLIWOŚCI. Zatem te przepisy…
….
c. składniki idei prawa
Radbruch wyodrębnia dwie rzeczywistości prawne: pierwszą, na którą składa się prawo pozytywne należące do świata kultury, drugą tzw. Wyższą rzeczywistość prawną, która stanowi część świata idei. Idea prawa należy do tej drugiej kategorii. Charakteryzują ją to iż składające się na nią elementy są równoważne tzn. żaden nie jest ważniejszy od drugiego. Idea prawa składa…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)