To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rada Stanu i Rada Administracyjne w Królestwie Polskim doby konstytucyjnej. Centralnym organem władzy i administracji była, odziedziczona po Księstwie Warszawskim, Rada Stanu. Różniła się ona jednak od swej poprzedniczki w sposób znaczący, dzieliła się bowiem na: Zgromadze nie Ogólne Rady Stanu (zwane w praktyce skrótowo Radą Stanu) i Radą Administracyjną. Zgromadzenie Ogólne pełniło te same w zasadzie funkcje co Rada Stanu w Księstwie Warszawskim, z tym że w zakresie sądownictwa administracyjnego powołano specjalny organ, tzw. Delegację Admini stracyjną (utworzoną postanowieniem namiestnika z 1816 roku). Działała ona do roku 1822, po czym została rozwiązana, a sądownictwo administracyjne wróciło do Rady Stanu. W skład Zgromadzenia Ogólnego weszli, poza namiestnikiem, mini strowie, członkowie kolegiów resortowych z tytułem radców stanu oraz referendarze stanu (ci ostatni zatrudnieni jedynie przy pracach Rady). Przewaga elementu ministerialnego powodowała w praktyce kłopoty z zebraniem pełnego składu Zgromadzenia, trudno było bowiem pogo dzić obowiązki wynikające z kierowania resortem z uczestnictwem w obradach tego ciała. W rezultacie regularnie uczestniczyli w pracach Rady Stanu radcy stanu nadzwyczajni (niezwiązani z żadną komisją resortową) oraz referendarze, co w istocie prowadziło do obniżenia się autorytetu tej instytucji. Rada Administracyjna, składająca się z ministrów oraz innych osób powołanych przez króla pod przewodnictwem namiestnika, była orga nem o charakterze doradczym wobec monarchy, swoistym gabinetem ministrów. Rozpatrywała w szczególności sprawy przekraczające wyłą czną właściwość poszczególnych szefów resortów. W 1826 roku, po śmierci gen. J. Zajączka, na czele Rady stanął prezes mianowany przi króla (spośród członków Rady), a zakres jej uprawnień uległ rozszerze niu o kompetencje namiestnika. Od tego momentu Rada Administra cyjna staje się najwyższym organem władzy wykonawczej i admini stracyjnej, reprezentującym osobę monarchy i działającym w jego za stępstwie. Rada Administracyjna i Rada Stanu w KP w 1.1815 - 1830
Rada Stanu - centralny organ władzy i administracji odziedziczony po Księstwie Warszawskim, jednak różny od poprzedniczki. Dzieliła się na:
Zgromadzenie Ogólne Rady Stanu - zwane Radą Stanu, w składzie:
namiestnik,
ministrowie,
radcy stanu (członkowie kolegiów resortowych),
referendarze stanu (zatrudnieni jedynie przy pracach Rady)
W latach 1816 -1822 z zadań rady stanu wyłączono sądownictwo administracyjne przez powołanie decyzją namiestnika specjalnego organu - Delegacji Administracyjnej, (po 1922 roku powrót tej kompetencji do Rady Stanu). Przewaga ministrów w składzie RS powodowała dużą trudność w zbieraniu się tego ciała. W praktyce najczęściej w jej pracach uczestniczyli radcy stanu nadzwyczajni ( niezwiązani z żadnym resortem) i referendarze, co obniżało autorytet tej instytucji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)