To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rada Nieustająca. Centralna instytucja admini stracyjna - Rada Nieustająca 1975 rok - miała pełnić funkcje rządu central nego, ograniczając jednocześnie maksymalnie władzę królewską. Li czyła ona - oprócz króla - 36 członków, tzw. konsyliarzy, powoływanych co dwa lata przez sejm (w połowie przez senat, w połowie przez izbę poselską). Spośród posłów powoływany był marszałek Rady. Oprócz zebrań plenarnych, Rada Nieustająca prowadziła prace w pię ciu departamentach: Interesów Cudzoziemskich (z królem jako przewodniczącym, w składzie 4 członków), Policji, czyli Dobrego Porządku (nadzór administracyjny nad miastami królewskimi), Wojskowym (przejął on także funkcje zlikwidowanych w 1776 roku komisji wojskowych - koronnej i litewskiej), Sprawiedliwości, Skarbowym. Z wyjątkiem pierwszego, pozostałe departamenty liczyły po ośmiu członków. Na ich czele stali odpowiedni ministrowie, jedynie Departa mentem Sprawiedliwości - z braku ministra - kierował jeden z konsy liarzy. Wszystkie departamenty miały własne kancelarie, zatrudniają ce tzw. subalternów, czyli archiwistów, kopistów, kancelistów itp. Naj większe znaczenie miała kancelaria generalna całej Rady, pełniąca funkcje koordynacyjne. Wszystkie decyzje, zgodnie z zasadą kolegialności, zapadać miały absolutną większością głosów. Do Rady należało kierownictwo i nadzór nad administracją w państwie, inicjatywa ustawodawcza, kontrola urzędników centralnych, a od 1776 roku także interpretacja obowią zującego prawa. Członkowie Rady ponosili odpowiedzialność przed są dem sejmowym za przekroczenie swych uprawnień. Rada i jej departa menty miały obradować dwa razy w tygodniu, choć w praktyce obrado wały rzadziej. Kworum ustalono na mniej niż połowę składu (15 na 36 członków), co wiązało się z zasadą, że członek kolegium ma przepra cować rocznie tylko 6 miesięcy. Od osób starających się o stanowisko konsyliarza wymagano odtąd także pewnej praktyki w administracji lub służbie państwowej, co stwarzało podstawy prawne do formowania w Polsce nowożytnej kadry urzędniczej. Poczęto też dbać o etykę urzędników, formułując postano wienia mające zapobiegać korupcji i łapówkarstwu. Wyraźnie zakazano pobierania od interesantów dodatkowych opłat za załatwienie spra wy. Równocześnie wprowadzono stałe pensje dla członków Rady Nie ustającej celem wyeliminowania nacisków na konsyliarzy ze strony koterii magnackich, czy obcych dworów. Powołana w 1775 r- pełniła funkcje rządu centralnego, ograniczając zarazem władzę królewską. Liczyła ona -oprócz króla 36 członków /tzw. konsyliarzy/ powoływanych przez sejm co dwa lata ( w połowie przez senat połowie przez sejm ). Spośród posłów powoływany był marszałek Rady. Prowadziła prace na zebraniach plenarnych i w pięciu departamentach:
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)