Pojęcie praw człowieka.
Prawo pierwotne w stosunku państwa, przysługujące każdemu człowiekowi bez względu na jego przynależność państwową czy pozycję w społeczeństwie. Rzadko terminowi temu nadawane jest nieco inne znaczenie. Nieliczni uważają, że odnosi się ono tylko do tych praw jednostki, zagwarantowanych w konstytucji, które przysługują także osobom nie mającym obywatelstwa danego państwa.
Generacje praw człowieka.
obywatelskie i polityczne socjalne, gospodarcze, kulturalne solidarność (prawo ogółu ludzkości) prawa mniejszości (H. Kelsen)
Cechy praw człowieka.
powszechne nienaruszalne (nikt nie może nas ich pozbawić) niezbywalne (nikt z własnej woli nie może się ich pozbyć) przyrodzone niepodzielne współzależne Pojęcie godności w prawach człowieka.
Godności nie definiujemy, lecz wskazujemy na jej cechy.
Podstawowa, niezbywalna i przyrodzona godność człowieka w sensie: -społecznym (osobowym) - przysługuje z racji urodzenia
-osobowościowym - Picco de Mirando - uzależnienie jej posiadania od sposobu postępowania jednostki.
Aspekty godności:
- teologiczny
- metafizyczny
- etyczny
- onkologiczny
Formuła silniejsza o charakterze prawno - naturalnym - godność ludzka jako źródło prawa i wolności Formuła słabsza o charakterze pozytywnym - godność ludzka jako przedmiot ochrony
Normatywny wzorzec prawa jednostki.
Prawem jednostki w tym ujęciu jest tylko to, co zostało nam przez prawo przyznane. Tym samym jednostka może robić tylko to co znajduje się w sferze jej uprawnień, a gdy dana kwestia jest prawnie indyferentna - jest to równoznaczne z brakiem danego uprawnienia (prawa). W razie sporu na linii państwo-jednostka, to nie do państwa należy wskazanie podstaw prawnych ew. ograniczenia praw jednostki, lecz do jednostki należy obowiązek wykazani a podstaw prawnych (wskazania konkretnego uprawnienia) jej konkretnego zachowania.
Normatywny wzorzec wolności jednostki.
Wolnością w tym ujęciu nazwiemy wszystko to, co nie jest przez prawo zakazane. Wszystko więc, co nie jest przez prawo zabronione - jest dozwolone. Stąd, gdy dana kwestia jest prawnie indyferentna (a więc nie jest nakazana lub zakazana) w przeciwieństwie do prawa - jest to równoznaczne z istnieniem danej wolności . Prawo (w ujęciu przedmiotowym) ustanawia tu jedynie granice wolności (w postaci zakazów), a generalną zasadą tak pojmowanej wolności jest „czynienie tego wszystkiego co nie szkodzi drugiemu".
W razie sporu na linii: jednostka - państwo, w przeciwieństwie do prawa, to nie jednostka ma obowiązek wskazania podstaw swoich wolności, lecz
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)