Zasada powszechności prawa wyborczego i inne zasady

Nasza ocena:

5
Pobrań: 476
Wyświetleń: 1162
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Zasada powszechności prawa wyborczego i inne zasady - strona 1 Zasada powszechności prawa wyborczego i inne zasady - strona 2 Zasada powszechności prawa wyborczego i inne zasady - strona 3

Fragment notatki:

Zasada powszechności prawa wyborczego. Cenzus - ograniczanie praw wyborczych o charakterze dyskryminującym Ograniczenie naturalne - jednostka nie jest w stanie korzystać z prawa wyborczego (wiek, obywatelstwo) Cenzusy demokratyczne: 1.Wiek - tendencje do obniżania wieku; rozróżnianie niekiedy wieku kobiet i mężczyzn 2.Obywatelstwo W UE w wyborach samorządowych i do Parlamentu Europejskiego mogą głosować obywatele całej UE na całym jego terytorium (jeśli w tym państwie mieszkają) 3.Domicyl (zamieszkanie) 4 . Urodzenie - np. USA 5 . Zawodow y - wyłączenie możliwości głosowania grup zawodowych; zwykle: policja, wojsko, służba cywilna 6 . Majątkowy - głosować mogą ci, którzy płacą jakichkolwiek podatek bezpośredni 7 . Wykształcenia - np. w Chile w biernym prawie wyborczym trzeba mieć przynajmniej maturę 8.Wyznaniowy (religijny) 9 . Płci 10.Rasowy (gł. Znaczenie historyczne) Wyłączenia o charakterze indywidualnym: - osoby ubezwłasnowolnione
-osoby skazane na utratę praw publicznych
-osoby skazane na karę pozbawienia wolności
-kraje anglosaskie - bankruci
-Czechy - pozbawienie czynnego prawa wyborczego osób umieszczonych w separatce z powodu choroby zakaźnej
Instytucja rejestrów wyborczych: -USA - sporządzane na wniosek wyborców -Francja - sporządzane przed każdymi wyborami -Polska - rejestry są prowadzone na bieżąco Zasada powszechności jest łamana, jeśli tylko partie mogą zgłaszać kandydatów. Zasada równości prawa wyborczego w sensie materialnym. Zasada równości prawa wyborczego w znaczeniu materialnym zapewnić ma równe znaczenie - tzn. równą siłę - głosu każdego wyborcy. Dzieje się tak, gdy jeden mandat przypada na taką samą liczbę wybor­ców, z dopuszczalnym pewnym odchyleniem, którego granice powinny zostać prawnie określone. Osiąga się to w dwojaki sposób :
Ustalając normę przedstawicielstwa, tzn. proporcję między liczbą mieszkańców lub wyborców w danym okręgu bądź kraju a liczbą wybieranych przedstawicieli. Wyznaczając okręgi wyborcze o zbliżonej liczbie mieszkańców lub wyborców. Pozwala to uniknąć wyżej przedstawionych niedogodno­ści, gdy z góry ustali się ilość mandatów. Okręg wyborczy to jednostka terytorialna, w której wyborcy doko­nują elekcji określonej liczby członków organu przedstawicielskiego. Składa się on z dwóch elementów: terytorialnego i ludnościowego. Prze­strzeganie zasady równej siły głosów powinno prowadzić do tego, aby w każdym okręgu liczba głosów przypadających na jeden mandat była podobna. Okręgi wyborcze mogą być jedno- lub wielomandatowe. W tym drugim wypadku mogą one obejmować zróżnicowaną ilość mieszkańców lub wyborców, a równość ich siły głosu zapewnia się różnicując ilość mandatów przypadającą na okręg.


(…)

…),
5) organizacje polityczne i społeczne (np. w Polsce według ordynacji wyborczej do Sejmu z 1993 r.),
6) określona liczbowo grupa wyborców (np. w Polsce według ordynacji wyborczej do Sejmu z 1993 r.).
Z punktu widzenia gwarancji zasady równości prawa wyborczego nie jest możliwe zmonopolizowanie mianowania kandydatów przez prawem wskazane organizacje czy partie i w państwie demokratycznym powinna zawsze być stworzona wyborcom możliwość udziału w tym procesie. Aspekty zasady bezpośredniości prawa wyborczego.
Walka o wprowadzenie tej zasady, zabraniającej podejmowania decy­zji o obsadzeniu stanowiska wybieralnego przez kogoś innego poza wy­borcą, związana była z dążeniem do upowszechnienia prawa wyborcze­go. W krajach demokratycznych bezpośredniość wyborów implikuje wska­zywanie przez samego wyborcę popieranego…
… jak inni wybor­cy, a w szczególności dysponuje taką samą liczbą głosów w przypadku czynnego prawa wyborczego oraz ma równe z innymi szanse w ubiega­niu się o urząd wybieralny czy mandat przedstawicielski (równość bier­nego prawa wyborczego). Rozwijające normy konstytucyjne ordynacje wyborcze dla tych trzech rodzajów wyborów szczegółowo regulują je­dynie równość wyborców w głosowaniu. W odniesieniu…
… sposoby mianowania kandydatów:
1) przez zebrania wyborców (sposób ten obowiązywał np. w Anglii w XIX w.),
2) przez specjalnie do tego celu powołane organy (np. przewidziane przez ordynację do Sejmu z 1935 r. zgromadzenia okręgowe),
3) partie polityczne (np. w Niemczech),
4) prawybory - tzn. wybory kandydatów na przedstawicieli z ramienia określonej partii dokonywane przez jej członków (występują w USA…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz