To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
1. Różnice miedzy wodą powierzchniową a podziemną.
Różnice:
W. powierzchniowa:
- zanieczyszczona zawiesinami, koloidami i substancjami rozpuszczonymi.
- duża barwa, mętność
- obecność związków organicznych
W. podziemna:
- lepsza od powierzchniowej (woda oczyszczona w wyniku infiltracji)
- zasolona (wskutek kontaktu ze skałami)
- stały skład fizyko-chemiczny
- rzadko występują zawiesiny i koloidy
- zawiera nadmierna ilości związków manganu i żelaza
- zawiera agresywny CO2, powoduje korozję
- zwykle nie ma tlenu rozpuszczonego
- rzadko zawiera związki organiczne
2. Narysować i omówić układ technologiczny oczyszczania wody powierzchniowej.
1. sedymentacja wstępna lub mikrocedzenie (jak woda jest bardzo mętna)
2. korekta zasadowości
3. koagulacja – usuwanie koloidów
4. sedymentacja zawiesin pokoagulacyjnych
5. filtracja pospieszna – usunięcia pozostałych, niewielkich koloidów
6. ozonowanie (jeśli następna jest filtracja przez złoża filtracyjne biologicznie aktywne)
7. filtracja przez węgiel aktywny (sorpcja)
8. dezynfekcja
9. przekształcanie i unieszkodliwianie osadów i popłuczyn.
3. Na czym polega proces koagulacji oraz jego zastosowanie w oczyszczaniu wód podziemnych i
powierzchniowych?
Koagulacja – jest to metoda oczyszczania wód zawierających koloidy oraz zawiesiny trudno opadające.
W wyniku koagulacji usuwane są z wody cząstki:
- trudno opadające
- koloidalne decydujące o mętności wody lub intensywności jej barwy.
Rodzaje:
- hydrofobowe (cząstki zawiesin nieorganicznych)
- hydrofilowe (cząstki organiczne).
Koloidy mają ładunek elektryczny, który powoduje ich stabilność w wodzie (potencjał ξ – im większy tym trudniej usunąć
koloidy).
ZASTOSOWANIE – z projektu:P
4. Omówić fazy procesu koagulacji oraz czynniki decydujące o jej skuteczności. Sposoby
prowadzenia i odpowiadające im układy urządzeń.
FAZY:
I faza – destabilizacja potencjału ξ przez produkty hydrolizy.
II faza – flokulacja, czyli łączenie się zdestabilizowanych koloidów w większe cząstki (powstają kłaczki), które będą
usuwane w procesie sedymentacji, a później filtracji.
CZYNNIKI:
- skład oczyszczanej wody
- rodzaj koagulantu i jego dawka
- zakres pH skutecznego dla każdego koagulantu
- musi być odpowiednie pH (za wysokie – kłaczki się rozpadną; za niskie – nie powstanie Al(OH) 3)
- potencjał ξ – im większy tym trudniej usunąć koloidy.
- mętność (łatwiej oczyszcza się wodę mętną niż klarowną)
- intensywność mieszania wody w fazie destabilizacji (3-5min) i w fazie flokulacji(ok 15min).
- temperatura (w niższej lepiej działają lepsze koagulanty)
SPOSOBY PROWADZENIA I URZĄDZENIA:
a) objętościowa (woda zawiera dużą zmienność zanieczyszczeń)
KSM – KWM – osadnik – filtr pospieszny
b) kontaktowa (w osadnikach kontaktowych, poziom zanieczyszczenia jest w miarę stały)
KSM – osadnik kontaktowy – filtr pospieszny
c) powierzchniowa (mieszanie wody z koagulantem w rurociągu, stosuje się wówczas, gdy stężenie zawiesin w wodzie
dopływającej na złoże filtracyjne nie przekracza 150g/m3).
KSM – złoże
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)