M. in. : różnica między kardynalną a ordynalną teoria uzyteczną, założenia funkcji użyteczności, optimum konsumenta. Notatka zawiera równiez informacje takie jak: krzywa jednakowego dochodu, pierwsza zasada Gossena, przesłanki neoklasycznej teorii użyteczności.
1. WYPROWADŹ WZÓR NA TANGENS NACHYLENIA KONSUMPCJI JEDNAKOWEGO DOCHODU.
I = x1p1 + x2p2
x2 = 0 to I = x1p1 to x1 = I/p1
x2 = 0 to I = x2p2 to x2 = I/p2
tg α = ( I/ p2): (I/ p1) = ( I/p2) * ( p1/ I ) = p1 / p2
2. NA PODSTAWIE KOSZYKÓW DÓBR PRZEDSTAW RÓŻNICĘ MIĘDZY KARDYNALNĄ A ORDYNALNĄ TEORIĄ UŻYTECZNOŚCI.
Różnica pomiędzy KTU i OTU można przedstawić za pomocą prostego zapisu formalnego. Niech: U= f(x1, x2, …, xn) oznacza funkcję użyteczności całkowitej pewnego konsumenta , gdzie x1, x2, …, xn, to dobra zaspokajające poszczególne potrzeby. Użyteczność jest więcej tutaj funkcją ilości tychże dóbr. Niech z kolei: x1, x2, x3, …; U(X1), U(X2), U(X3), … oznaczają różne struktury konsumpcji, tzn. ilościowe kombinacje dóbr x1, x2, …, xn, a U(X1), U(X2), U(X3), to poziomy użyteczności odpowiadające tym strukturom konsumpcji (abstrahujemy przy tym całkowicie od tego, jaką konkretną postać analityczną ma rozpatrywana funkcja użyteczności). Sens KTU zawiera się właśnie w tym, że potrafimy określić ilościowe wartości U(X1), U(X2)… W obrębie OTU zaś możemy jedynie stwierdzić, że np. U(X1) >U(X2), co czytamy w ten sposób, że konsument preferuje kombinację x1 w stosunku do kombinacji x2. Wynika z tego oczywiście, że:
U(X1) >U(X2), ale nie możemy stwierdzić, jakie wartości liczbowe przyjmują poziomy użyteczności odpowiadające oby rozpatrywanym kombinacjom ilościowym dóbr. Ponadto, co jest bardzo istotne, o określonym kierunku preferencji możemy się wypowiedzieć jedynie ex post, tzn. jeśli stwierdzimy w wyniku obserwacji, że określona struktura konsumpcji została rzeczywiście przez konsumenta wybrana. Kierunek preferencji może być w KTU określony bezpośrednio, jako że umiemy poszczególnym ilościowym kombinacjom dóbr przypisać liczbowo określone poziomy użyteczności. Niezależnie od tego czy interpretujemy użyteczność w sposób kardynalny czy ordynarny, możliwy jest przypadek, że obie (czy więcej) struktury ilościowe konsumpcji są preferowane w tym samym stopniu, czyli jednakowo, z czego wynika, że mają one ten sam łączny poziom użyteczności. Zapiszemy to w odniesieniu do kombinacji x1 i x22 następująco:
U(x1) >< U(X2) => U(x1) = U(X2)
NA PRZYKŁADZIE SPRZECZNOŚCI RÓWNAŃ UDOWODNIJ, ŻE KRZYWE OBOJĘTNOŚCI KONSUMPCJI NIE KOGĄ SIĘ PRZECINAĆ.
x1 , x2, x3 - różne ilościowe kombinacje dóbr x1 i x2
Rysunek przedstawia dwie przecięte krzywe obojętności konsumpcji. Analizując wykres możemy zauważyć następujące zależności:
Ten układ preferencji nie może być oczywiście spełniony. Jest on sprzeczny, czyli niezgodny z założeniem o zgodności preferencji.
(…)
…:
Ten układ preferencji nie może być oczywiście spełniony. Jest on sprzeczny, czyli niezgodny z założeniem o zgodności preferencji.
WNIOSEK: Krzywe obojętności konsumpcji muszą być równoległe względem siebie.
NA PODSTAWIE RÓWNANIA KOK WYPROWADZIĆ ZALEŻNOŚĆ MIĘDZY KRAŃCOWĄ STOPĄ SUBSTYTUCJI A UŻYTECZNOŚCIAMI KRAŃCOWYMI.
ISTOTA KRAŃCOWEJ STOPY SUBSTYTUCJI DLA WIELKOŚCI NIESKOŃCZENIE MAŁYCH I DLA WIELKOŚCI SKOŃCZONYCH.
Krańcowa stopa substytucji określa (dla danego punktu na krzywej obojętności), jaki przyrost dobra x2 jest niezbędny, aby przy nieskończenie małym zmniejszaniu się ilości dobra x1 łączny poziom użyteczności - U (x1 , x2) pozostał bez zmian.
Zaś w odniesieniu do wielkości skończonych krańcowa stopa substytucji określa jaki przyrost ilości dobra x2 jest konieczny do zrekompensowania zmniejszenia się ilości dobra x1 o jednostkę, tak aby U (x1 , x2) było stałe.
6. ZAŁOŻENIA FUNKCJI UŻYTECZNOŚCI - PRZEDSTAW W POSTACI POCHODNYCH I ICH INTERPRETACJĘ.
{Użyteczność krańcowa dobra xᵢ to przyrost użyteczności całkowitej wywołanej nieskończenie małą zmianą ilości tego dobra, przy niezmiennej ilości pozostałych dóbr wchodzących w skład konsumpcji rozpatrywanego podmiotu.}]
Użyteczność krańcowa jest określana…
… użyteczność może być zróżnicowana w zależności od tego czy zaspokajamy potrzebę mniej lub bardziej odczuwaną. W wersji autorskiej Gossen powiedział że konsumpcja ma charakter skokowy (nieciągły), dlatego funkcja użyteczności ma charakter słupkowy. W obecnej mikroekonomii przyjmuje się, że funkcja użyteczności krańcowej jest ciągła, a prawo to nosi nazwę „Prawa malejącej użyteczności krańcowej”.
W szkole…
… przez pierwszą pochodną cząstkową funkcji użyteczności względem danego dobra:
= Postępowanie jednostki w sferze konsumpcji jest racjonalne:
>0
Ujemność drugiej pochodnej oznacza, że użyteczność krańcowa jest dodatnia, ale zmniejsza się w miarę wzrostu konsumpcji:
< 0
7. JAK OTRZYMUJEMY OPTIMUM KONSUMENTA I JAKIE RELACJE TAM ZACHODZĄ?
W celu rozwiązania problemu optymalizacji konsumpcji należy porównać możliwość…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)