To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
. Zachowania konsumenta zachowanie racjonalne - wewnętrznie spójne, logiczne postępowanie zmierzające do maksymalizacji satysfakcji jednostki
Teza o racjonalnym zachowaniu konsumenta sprowadza się do przyjęcia trzech założeń:
konsument przejawia pewne potrzeby i potrafi je określić
konsument jest w stanie dokonać wartościowania swych potrzeb - od najbardziej do najmniej intensywnie odczuwanych
jednostka dokonuje wyboru w celu maksymalizacji własnej satysfakcji (zadowolenia, użyteczności)
nieograniczoność potrzeb ograniczoność zasobów konieczność dokonywania wyborów koszt alternatywny 3.1. Teoria użyteczności krańcowej Teoria użyteczności krańcowej zakłada wymierność użyteczności, możliwość jej wyrażenia w liczbach bezwzględnych, przez przypisanie określonej liczby „utyli” (jednostek użyteczności) każdemu z dóbr.
Jest to tzw. teoria kardynalna.
użyteczność całkowita ( total utility ) - satysfakcja uzyskiwana z konsumpcji (użytkowania) danej ilości określonego dobra
użyteczność krańcowa ( marginal utility ) - przyrost użyteczności całkowitej spowodowany wzrostem konsumpcji dobra o jednostkę
Realne wybory najczęściej dotyczą określenia najlepszej kombinacji konsumowanych dóbr. 3.1.1. I prawo Gossena - prawo malejącej użyteczności krańcowej I prawo Gossena - prawo malejącej użyteczności krańcowej mówi, że w miarę wzrostu konsumpcji danego dobra jego użyteczność krańcowa spada
Wraz ze wzrostem konsumpcji danego dobra do pewnej jej wielkości użyteczność całkowita rośnie, ale coraz wolniej. Po przekroczeniu tej granicy użyteczność całkowita może zacząć obniżać się.
Takiemu przebiegowi krzywej użyteczności całkowitej odpowiada spadek krzywej użyteczności krańcowej.
Punktowi maksymalnej użyteczności całkowitej odpowiada użyteczność krańcowa = 0, spadek użyteczności całkowitej oznacza już ujemne wartości użyteczności krańcowej.
3.1.2. Krzywe użyteczności całkowitej TU i krańcowej MU wyjątki - kolekcjonerstwo - kolejny znaczek rzadkiej serii przynosi większą satysfakcję, użyteczność krańcowa rośnie 3.1.3. II prawo Gossena - prawo ekwimarginalizmu, prawo wyrównania użyteczności krańcowych
(…)
… drugiego substytuują stałe ilości dobra ubywającego; charakterystyczna dla bliskich substytutów; krzywa obojętności ma w tym wypadku kształt opadającej prostej
Krzywa obojętności o stałej krańcowej stopie substytucji dóbr
3.3.2 Malejąca krańcowa stopa substytucji
Dla dóbr leżących jednocześnie w polu zainteresowania konsumenta krzywa obojętności przybiera kształt krzywej wypukłej w stosunku do początku układu współrzędnych. Jest to również krzywa o nachyleniu ujemnym, ale już o malejącej krańcowej stopie substytucji. Oznacza to, że konsument preferuje konsumpcję zróżnicowaną w danym momencie i takim modelem teoria zachowania konsumenta posługuje się najczęściej.
Krzywa obojętności o malejącej krańcowej stopie substytucji dóbr
3.3.3. Rosnąca krańcowa stopa substytucji
W tym przypadku konsument…
… mają jednakowe nachylenie.
Nachylenie krzywej obojętności jest równe krańcowej stopie substytucji:
, czyli nachylenie krzywej obojętności jest równe nachyleniu linii budżetowej w punkcie ich styczności.
W punkcie równowagi konsumenta spełniona jest równość Teoria krzywych obojętności prowadzi do identycznych warunków równowagi konsumenta jak w teorii użyteczności krańcowej.
Konsument maksymalizuje użyteczność…
… zawsze razem, w określonych proporcjach (np. zegarek elektroniczny i bateria(1-1), np. samochód i opony(1-5))
3.4. Linie budżetowe
O tym, która z kombinacji rozpatrywanych dóbr jest realna z punktu widzenia realnych możliwości nabywczych konsumenta decyduje linia budżetowa, uwzględniająca wysokość cen analizowanych dóbr i dochód nominalny.
linia budżetowa - zbiór punktów oznaczających wszelkie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)