Preferencje konsumenta, krańcowa stopa substytucji dóbr i krzywa obojętności: Preferencje konsumenta - są ujmowane w postaci krzywej obojętności. Wyznaczanie krzywej obojętności:
W układzie preferencji studenta zbiór U 1 reprezentuje jednakowy poziom użyteczności: Pizza Bilety 12
1
8
2
5
3
3
4
1,5
5
1,25
6
Każda z powyższych kombinacji jest dla studenta jednakowo użyteczna. Możliwość substytucji dwóch dóbr przy zachowaniu całkowitej użyteczności na stałym poziomie opisuje krańcowa stopa substytucji dobra X dobrem Y. Stopa substytucji - jest to ilość dobra Y, z jakiej konsument skłonny jest zrezygnować, aby zwiększyć konsumpcję dobra X o jednostkę, przy zachowaniu całkowitej użyteczności na stałym poziomie.
Upodobania konsumenta wykazują malejącą krańcową stopę substytucji. Co oznacza, że mając mniej dobra Y konsument jest skłonny poświęcać coraz mniejsze jego ilości by pozyskiwać kolejne jednostki dobra X przy zachowaniu użyteczności całkowitej na stałym poziomie. Ilustracją upodobań konsumenta jest krzywa obojętności.
Krzywa nie bierze pod uwagę cen i dochodów.
Krzywa obojętności pokazuje wszystkie kombinacje ilościowe dwóch dóbr dające konsumentowi taką samą całkowitą użyteczność. Preferencje konsumenta opisuje zazwyczaj cały układ krzywych obojętności dla danej pary dóbr, które nazywamy mapą krzywych obojętności. Krzywych morze być n.
Cechy krzywej obojętności: Ma zwykle ujemne nachylenie.
Dla danej pary dóbr krzywe nigdy się nie przecinają.
Ulega spłaszczeniu w miarę przesuwania się w prawo, ujawnia istnienie malejącej krańcowej stopy substytucji. Szczególne przypadki krzywych obojętności: Dobra X i Y są doskonałymi substytutami (zastępują się w stałej proporcji). Krańcowa stopa substytucji jest wielkością stałą, dla doskonałych substytutów.
Dobra doskonale komplementarne uzupełniają się zawsze w stałej proporcji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)