20.05.13r.
Powtórzenie 1
Koncepcje teoretyczne i definicje
– definicja Hilgarda
– definicja osób o zaburzonym zachowaniu
– niezdolność do uczenia się na błędach
– różne definicje: objawowe, teoretyczne, administracyjne
– definicja utylitarna
Uzależnienie od alkoholu w chorobie – nie jest to niedostosowanie społeczne, bo
jest to choroba, chyba że powoduje ona zachowania nieakceptowane w
społeczeństwie (jest objawem i wynikiem uzależnienia)
• Młody człowiek nie jest niedostosowany społecznie dlatego, że pije alkohol,
ale dlatego, że łamie zasady społeczne
• Notoryczne kłamstwa – w celu jakiś korzyści, coś co przekracza normę
społeczną, nie możemy na kimś polegać
• Klasyfikacja osób niedostosowanych społecznie – w celach praktycznych, aby
te osoby jakoś przywrócić do społeczeństwa
• Przyczyny niedostosowania społecznego: choroby, kryterium świadome –
przyczyny rodzinne i środowiska zewnętrznego, w tym szkoła, grupa
rówieśnicza, media, kultura
25.03.13r
Pojęcie demoralizacji
• Ze względu na to, że w Ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich z
dnia 26.10.1982r. Operuje się wyłącznie pojęciem demoralizacji. W art. 4§1
jest określenie zachowań świadczących o demoralizacji:
- naruszenie zasad współżycia społecznego
- popełnianie czynu zabronionego
- systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia
zawodowego
- używanie alkoholu lub innych środków w celu wprowadzenia się w stan
odurzenia
- uprawianie nierządu
- włóczęgostwo
- udział w grupach przestępczych
Demoralizacja jest wynikiem i przejawem niedostosowania społecznego.
Model diagnozowania niedostosowania
• Rozpoznanie stanu niedostosowania społecznego nie sprowadza się tylko do
opisu jego przejawów. Obejmuje on płaszczyznę psychologiczną, czyli
diagnozę dysfunkcjonalnych mechanizmów osobowości oraz szeroko pojętą
diagnozę etiologiczną, tzn. rozpoznanie wszelkich istotnych uwarunkowań
wpływających na pojawienie się, utrwalenie i autonomizację syndromu
zachowań antagonistyczno-destruktywnych, towarzyszących mniej lub
bardziej rozczłonkowany styl życia nieletniego, składający się z wielu
schematów.
• Konsekwencją takiego podejścia metodologicznego jest przyjęcie stanowiska,
że diagnozowanie to ma charakter analizy przypadku, na którą składają się
częściowe diagnozy (w końcowej fazie diagnoza pełna), obejmujące
poszczególne fragmenty aktywności nieletniego w całym jego życiu, a więc:
- diagnoza psychopedagogiczna rodziny i szkoły
- diagnoza psychopedagogiczna i socjologiczna w odniesieniu do aktywności
w grupach nieformalnych
- diagnoza psychologiczna dotycząca osobowości nieletniego ze szczególnym
uwzględnieniem jej mechanizmów dysfunkcjonalnych
• W całościowym rezultacie diagnozowania ujmujemy więc nieletniego w jego
psychologicznym położeniu życiowym.
• Drugim ważnym aspektem metodologicznym przyjętym w tym pojmowaniu
diagnozowania i praktyce jego wykonania jest środowisko
interakcjonistyczne.
• W myśl tego stanowiska, poszczególne fragmenty rzeczywistości
psychologiczno-pedagogiczno-społecznej nieletniego oddziałują na siebie
nawzajem.
Przykład: niekorzystne warunki opiekuńczo-wychowawcze w rodzinie
wpływają na „ucieczkę” adolescenta do asocjalnych grup podkulturowych, a
jego aktywność w obrębie tych grup wpływa zwrotnie na pogorszenie się jego
funkcjonalności w rodzinie i na terenie szkoły.
• Myśl tego modelu przy diagnozowaniu niedostosowania społecznego,
asocjalności, czy stopnia zdemoralizowania, dia
(…)
…, wynikające z ogólnej teorii przystosowania.
3) Definicje operacyjne, w których wskazuje się nie tylko na symptomy zjawiska
nieprzystosowania, ale przede wszystkim na sposoby jego pomiaru, odsyłając
jednocześnie do konkretnego narzędzia pomiarowego.
4) Definicje administracyjne, ujmujące nieprzystosowanie społeczne od strony
określonej bezradności środowiska wychowawczego wobec osoby sprawiającej
trudności – dziecka oznaczonego jako „zaburzone” wobec którego należy zastosować
określone metody i środki.
Wspólnym elementem tych różnych definicji nieprzystosowania społecznego jest
przekonanie, że osią omawianego zjawiska są zachowania pozostające w sprzeczności z
powszechnie uznanymi normami, wartościami i oczekiwaniami środowiska. Najczęściej
opisywane koncentrują się na tzw. zachowaniach antagonistyczno…
… specjalisty należy do tej grupy.
Utylitarna definicja nieprzystosowania społecznego
W administracyjnych (utylitarnych) definicjach nieprzystosowania społecznego akcentuje
się symptomy i właśnie poprzez nie definiuje się nieprawidłowości w zachowaniach dzieci i
młodzieży. Liczba najczęściej wymienianych zasadniczych symptomów zawiera się w
przedziale 3 – 15. Do jego typowych przejawów zalicza…
… pogladów, wg których nieprzestrzeganie przez
określone jednostki społeczne norm jest zdeterminowane interakcją czynników
biopsychicznych i środowiskowych.
Na współczesne rozumienie zaburzeń zachowania i niedostosowania społecznego,
duży wpływ wywarła psychologia kognitywna, rozwijająca się w II połowie XX
wieku (behawioralna+humanistyczna).
•
Do polskiej literatury naukowej pojęcie niedostosowania…
…. Może to być sąsiedztwo w miejscu zamieszkania
czy wspólne dojazdy do szkoły. Niekiedy powstanie grupy jest następstwem
nawiązania kontaktów w zakładach poprawczych lub wychowawczych, więzieniu
czy schroniskach lub Policyjnej Izbie Dziecka.
•
Czasami młodzież nawiązuje kontakty będąc na plaży, na koncercie, kręcąc się w
określonych punktach miasta, na wycieczce, boisku sportowym. Specyficzne grupy
tworzą narkomani…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)