Urszula Myga-Piątek; HISTORIA METODY I ŹRÓDŁA BADAŃ KRAJOBRAZU KULTUROWEGO”
Krajobraz kulturowy (wg szkoły niemieckiej) - wycinek środowiska naturalnego i ludzkiego.
Hettner.: (1927) - krajobraz to obszar, na którym charakter ukszta ł towania, klimatu, ro ś linnego pokrowca, ś wiata zwierz ę cego, ludno ś ci i wreszcie kultury cz ł owieka łą cz ą si ę w jed ną harmonij ą . ca łości ą , typowo powtarzaj ą c ą si ę na przestrzeni pewnej krajobrazowej strefy ziemi...”. Szkołą amerykańska, kontynuacj szkoły niemieckiej C. Sauer (1925), Wagner i Mikesell, (1962). Krajobraz wed ł ug tej koncepcji uto ż samiany by ł z regionem, z charakterystycznymi zwi ą zkami pomi ę dzy elementami przyrodniczymi a kulturowymi, które s ą ś wiadectwem obecno ś ci cz ł owieka na Ziemi w ci ą gu wieków. Morfologia krajobrazu by ł a metod ą , która syntezowa ł a ró ż ne procesy kszta ł tuj ą ce formy krajobrazowe. W takim uj ę ciu krajobraz jest form ą dziedzictwa, wynikiem spu ś cizny wielu pokole ń , o okre ś lonych warto ś ciach i potencjale kulturowym, które nak ł ada ją si ę na zastany efekt naturalnej ewolucji przyrody (Wagner, Mikesell, 1962; Wagner, 1966). Na wy ż szych etapach kultury spo ł ecze ń stwo pozostawia w krajobrazie w ka ż dym okresie historycznym obraz swej epoki, wyraz swego przystosowania do warunków siedliska. Przy takim za ł o ż eniu badanie krajobrazu kulturowego nale ż y rozpocz ąć od szczegó ł owej analizy historii obszaru i poznania jego kultury. Dla Vidal de la Blache'a (1922) kultura ( civilisation) oznacza ł a ź ród ł o idei, warto ś ci, zwyczajów i wierze ń , które s ą podstaw ą zachowawczego, buduj ą cego lub niszcz ą cego stosunku cz ł owieka do ś rodowiska. Zdaniem P.Vidal de la Blache'a (1922) krajobraz by ł wynikiem historii i kultury, które okre ś laj ą sposoby ż ycia i relacje cz ł owieka z przyrod ą (Rembowska, 2002). „ Krajobraz kulturowy stanowi syntez ę dzia ł alno ś ci spo ł ecze ńs twa w jego ś rodowisku geograficznym. To on odzwierciedla najlepiej wspó ł zale ż no ść i zwi ą zek ż ycia przyrody i spo ł ecze ń stw ludzkich, nasilenie szybko ść przeobra ż e ń , zachodz ą cych w ci ą gu d r ugiego rozwoju historycznego”( Dobrowolska, 1948, s.156). analiza aktualnego stanu krajobrazu kulturowego musi uwzgl ę dnia ć moment historyczny, gdy ż w przestrzeni zapisane s ą elementy pochodz ą ce z ró ż nych epok dziejowych, czyli nawarstwienia kulturowe. Przeobra ż anie krajobrazu zachodzi na skutek ewolucji kultur a objawi ą
(…)
…) krajobraz był wynikiem historii i kultury, które określają sposoby życia i relacje człowieka z przyrodą (Rembowska, 2002).
„Krajobraz kulturowy stanowi syntezę działalności społeczeństwa w jego środowisku geograficznym. To on odzwierciedla najlepiej współzależność i związek życia przyrody i społeczeństw ludzkich, nasilenie szybkość przeobrażeń, zachodzących w ciągu drugiego rozwoju historycznego…
… grupy społeczne (np. bogatych i bidnych), zawodowe i terytorialne oraz różne systemy władzy.
DOBIESŁAW JĘDRZEJCZYK
KRAJOBRAZ KULTUROWY JAKO METAFORA BYTU
Krajobr. Kult. Zgodnie z koncepcją szkoły Sauera (1928) jest syntezą miejsca człowieka w środowisku geogr. Krajobr. To przede wszystkim zaspół współdziałania sił przyrody oraz działalności społeczności ludzkich wraz z całym bogactwem uwarunkowań…
… 1973)
Obecnie;
Geografia kultury bada relacje miedzy człowiekiem (jego umysłęm i emocjami) a krajobrazem. Do wysokiej rangi podnosi kategorię wyobrażeń ludzkich, charakteru ich więzi z miejscem, znaczeń i wartości wytworów ludzkich.
Nową teorię kultury w refleksji geograficznej cachuje nacisk na płynność i ruch współczesnej kultury związanej ze wzmożoną ruchliwością przestrzenną oraz społeczną…
… charakteru kulturowego.
ZBIGNIEW RYKIEL
REGION KULTUROWY I JEGO ISTOTA
Kultura jest zespołęm wytworów powstałych w procesie rozwoju ludzkości w niej samej lub w kontakcie z nia w przyrodzie, nie należących wyłącznie do biologii i psychologii człowieka (Moszyński 1958) Wszystko wiec, co nie jest jest naturą, jest kulturą. W gruncie rzeczy i to jest sedno ujęcia humanistycznego, kultury nie da…
… zajmuje szczególne miejsce w kult. Europejskiej. Od stuleci fascynuje nie tylko zmysłową urodą, harmonia między architekturą, naturą, lecz także szczególnym wymiarem życia duchowego. Ta duchowość krajobr. Włoskiego powszechnie uchodzi za istotę tego, co można nazwać kulturową tożsamością Europy. W Włoszech bowiem krzyżowały się różne prądy filozoficzne i artystyczne, etyczne i religijne, integrujące…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)