Przydatność rekreacyjną określają najczęściej 2 wskaźniki: W odniesieniu do środowiska przyrodniczego jest to chłonność W odniesieniu do zagospodarowania turystycznego jest to pojemność Chłonność turystyczna oznacza zdolność środowiska przyrodniczego do przyjęcia takiego obciążenia powodowanego ruchem turystycznym, które zapewni optymalne warunki wypoczynku i nie spowoduje zachwiania równowagi biocenotycznej w środowisku. Chłonność zależy od odporności poszczególnych ekosystemów na użytkowanie turystyczne - im wyższa jest odporność, tym większa wynikająca z niej chłonność.
Wskaźnik określający chłonność: liczba osób przypadająca na jednostkę powierzchni lub wielkość powierzchni przypadająca na osobę. Pojemność turystyczna oznacza zdolność obszaru zagospodarowanego do przyjęcia turystów, odpowiadająca sposobowi zagospodarowania i wielkości powierzchni. Pojemność określa maksymalną liczbę osób, która może jednocześnie realizować cele turystyczne, bez obniżania walorów środowiska i jakości wypoczynku.
Wskaźnik określający pojemność: liczba osób przypadająca na jednostkę powierzchni lub wielkość powierzchni przypadająca na osobę. Mieszkańcy miejsc odwiedzanych mogą pod wpływem wzmożonego ruchu turystycznego przejść przez następujące stany emocjonalne: Etap euforii
Etap apatii
Etap irytacji
Etap antagonizmu Wykład 4 (14.03.2012)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)