To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Przestrzeń jako specyficzny czynnik wytwórczy Czynniki rozwoju - ziemia, kapitał, praca, przestrzeń. Każda działalność człowieka angażuje na zasadzie wyłączności jakąś cząstkę przestrzeni. Stawiając biurowiec, angażujemy ziemię, która nie może już być wykorzystana do niczego innego Cechy przestrzeni jako czynnika rozwoju • Reprodukcja prosta przestrzeni jest bardzo trudna. Konsekwencje dziś podjętych decyzji będą odczuwalne przez lata. Jeśli po wybudowaniu wieżowca będziemy chcieli odzyskać wykorzystaną przestrzeń, będzie to bardzo trudne (trzeba by ten wieżowiec zburzyć, zrewitalizować teren), koszto- i czasochłonne. • Reprodukcja rozszerzona, o ile w ogóle jest możliwa, jest jeszcze trudniejsza i może dotyczyć najprawdopodobniej innego, lepszego sposobu wykorzystania. Gospodarka przestrzenna W ujęciu procesów realnych Gospodarka przestrzenna to gospodarka łącznie z przestrzennym rozmieszczeniem tej aktywności, wyraźnie koncentrując się na rozmieszczeniu. Bardziej GDZIE niż CO. Przestrzeń Krakowa - wypełniona czymś, zatem nie może być wypełniona czymś innym. Zatem dla gospodarki przestrzennej ważne jest, czym jest wypełniona. Przestrzeń jest parametrem optymalizującym gospodarkę. Według zasady optymalizacji pareto istnieje taka kompozycja przestrzeni, że jakakolwiek jej zmiana prowadziłaby do szkody dla kogoś. Określona kompozycja miasta skutkuje daną funkcjonalnością miasta. W ujęciu określonej dziedziny wiedzy Mechanizmy rozwoju gospodarki przestrzennej 2 regulatory procesu rozwoju - rynek i państwo Skoro oba muszą istnieć, to w jakich proporcjach? Ile rynku i ile państwa? Na to pytanie można odpowiedzieć jedynie bazując na ekonomii normatywnej. Ekonomia pozytywna - odwołująca się do znanych teorii (ekonomistą jest ten, kto zna teorie i potrafi tłumaczyć z ich wykorzystaniem zjawiska).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)