To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PRZESŁANKI OCHRONY (pauliańskiej) Chroniona wierzytelność wierzytelność musi być zaskarżalna (nie jest konieczne aby była wymagalna)
ochroną pauliańską objęte są tylko wierzytelności pieniężne (te które od początku opiewały na świadczenia w pieniądzu, ale także o wartości pieniężnej
Skarga pauliańska przysługuje wierzycielowi tylko w razie niewypłacalności dłużnika
Wierzytelność opiewająca na realne wykonanie jakiegoś zindywidualizowanego świadczenia może uzyskać skuteczność wobec osoby trzeciej na postawie art. 59 KC, jeżeli zostaną spełnione przewidziane w tym przepisie przesłanki. Czynność prawna dłużnika
skarga pauliańska chroni wierzyciela wyłącznie przed skutkami czynności prawnej dłużnika. Osobą dokonującą czynności prawnej powinien być dłużnik (osoba, która pozostaje w już w stosunku zobowiązaniowym z wierzycielem). Może nim być też jeden z dłużników solidarnych, a także poręczyciel, który ponosi odpowiedzialność wobec wierzyciela. Pokrzywdzenie wierzyciela
czynność prawna dłużnika musi być dokonana z pokrzywdzeniem wierzyciela. Polega ono na tym, że dłużnik stał się całkowicie niewypłacalny lub w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności prawnej. Pokrzywdzenie polega na zminimalizowaniu szans zaspokojenia interesu wierzyciela. Stan niewypłacalności- stan majątku dłużnika, w którym egzekucja prowadzona zgodnie z przepisami KPC nie może przynieść zaspokojenia wierzyciela. Za niewypłacalnego można uznać dłużnika, którego aktywa majątkowe wprawdzie równoważą zobowiązania, ale są one niedostępne dla wierzyciela prowadzącego egzekucję roszczeń pieniężnych.
Pogłębienie niewypłacalności- może polegać na wyzbyciu się aktywów, które potencjalnie tylko stwarzają możliwość otrzymania świadczeń pieniężnych od dłużnika. ustawodawca uzależnia ochronę pauliańską od nagannej postawy dłużnika, wyrażającej się w tym, że działał on ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela. Wystarczy, że dłużnik zdaje sobie sprawę z tego, że dokonana przez niego czynność prawna może spowodować niemożność zaspokojenia ogółu wierzycieli
Zamiar pokrzywdzenia- dłużnik dokonuje czynności prawnej umyślnie w celu pozbawienia wierzyciela możności zaspokojenia wierzytelności z majątku dłużnika. Ustawodawca chroni przyszłego wierzyciela, tzn. osobę, która dopiero po dokonaniu niekorzystnej czynności prawnej przyszłego dłużnika, nawiązuje z nim stosunek zobowiązaniowy stając się jego wierzycielem. Ciężar udowodnienia stanów psychicznych spoczywa na wierzycielu.
Jeżeli dłużnik dokonał na rzecz osoby trzeciej darowizny, a był wówczas niewypłacalny lub staje się taki w skutek jej dokonania, ustawa ustanawia
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)