PRZEMOC RYTUALNA Istota przemocy rytualnej Akt przemocy zostaje przekształcony w swoisty obrzęd , zaś uczestnictwo w nim jest dla sprawców formą inicjacji albo kolejnym sprawdzianem i potwierdzeniem przynależności do własnej grupy i bezwarunkowej identyfikacji z nią. Zespolenie dwóch komponentów: najdosłowniejszej, praktycznej destrukcji fizycznej i (lub) psychicznej (przez zadawanie cierpień konkretnym osobom lub mniejszym grupom) nadawania temu działaniu szerszej wymowy konwencjonalno-symbolicznej (w osobie X, Y okazujemy wrogość, nienawiść, pogardę, odrazę itp. negatywne emocje całej grupie, którą ona reprezentuje). Nawiązanie do wielu starych wzorców: do dawnych religijnych tradycji rytuałów ofiarnych, do makiawelicznego schematu “kozła ofiarnego” (zastępczego karania, choćby sprawców rzekomych , choćby win urojonych lub tendencyjnie wyolbrzymionych), wreszcie, do popularnych w wielu regionach świata tradycji zemsty plemiennej czy rodowej. Wielorakie z adanie aktu przemocy rytualnej : “wyładowanie agresji” na kimś, kto jest uznany za reprezentanta znienawidzonej czy pogardzanej grupy, wspólnoty, a znalazł się w zasięgu, skoro bezpośredni obiekt-adresat napaści zwykle jest bezbronny, to skuteczny atak na niego gwarantuje „udowodnienie wyższości” nad grupą atakowaną, poniżenie pognębionego reprezentanta danej grupy ma być… potwierdzeniem tego, „jacy oni są” i „na co oni zasługują”, “lekcja poglądowa” dla otoczenia (jak należy ich wszys t kich traktować - jako gorszych i zasługujących na pogardę, co najwyżej na współczucie, potwierdzające jednak ich upośledzenie); czynnik zastraszenia, zapobiegający odruchom solidarności i pomocy (każdy, kto się wtrąci, ujmie za nimi , może być potraktowany tak samo), wzór i instruktaż dla „swoich”: jak członek atakującej zbiorowości ma obowiązek traktować wszystkich podobnych do X-a, wszystkich pozostałych członków jego grupy; uczestnictwo w tym akcie, odpowiedni stopień gotowości i gorliwości jako sprawdzian przynależności do grupy. Typowe przejawy pr zemocy rytualnej Ataki na jednostki lub mniejsze grupy traktowane jako reprezentacja znienawidzonej lub pogardzanej większej kategorii społecznej lub wspólnoty; a więc działania dyskryminacyjne lub eksterminacyjne, w których zastępczo (na zasadzie pars pr o toto ) ujawniana jest wrogość i realizowana jest intencja destrukcji wobec całej grupy, wspólnoty (etnicznej, rasowej, wyznaniowej). Indywidualnie skoncentrowane, lecz grupowo umotywowane i zaadresowane ataki fizyczne : lincze, samosądy
(…)
…, seksistowskiej, homofonicznej itp. próby psychicznego zniszczenia lub spowodowania “śmierci cywilnej” wybranych osób przez wyjątkowo złośliwe i dotkliwe zniewagi słowne - obelgi, inwektywy, wyzwiska, a także obraźliwe gesty skierowane wprawdzie do konkretnej osoby, ale jako widoczny wyraz uprzedzenia grupowego szykany, nadużywanie dyskryminacyjnych etykietek ideologicznych, wymuszanie rytualnej samokrytyki…
… winnych domaga się też pakistańska pozarządowa Komisja Praw Człowieka. Chce wykorzystać rozgłos wokół tej sprawy, by domagać się odebrania radom plemiennym prawa do wymierzania sprawiedliwości w sprawach obyczajowych. REUTERS, MAK [Gazeta Wyborcza, czwartek 4 lipca 2002, s. 12] 2
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)