To tylko jedna z 9 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
1 Projektowanie konstrukcji metodą stanów granicznych Definicje • element konstrukcji – element obiektu budowlanego, którego głównym zadaniem jest przenoszenie obciąŜeń (np. pręt, płyta, cięgno, tarcza, powłoka); elementem konstrukcji jest równieŜ podłoŜe gruntowe, • ustrój konstrukcyjny – zespół elementów konstrukcji połączonych ze sobą w sposób umoŜliwiający ich wzajemną współpracę w przenoszeniu obciąŜeń (np. rama, kratownica, strop gęstoŜebrowy, szkielet konstrukcji), • konstrukcja – zespół ustrojów konstrukcyjnych współpracujących w przenoszeniu obciąŜeń działających na obiekt budowlany, • układ konstrukcyjny – schemat konstrukcji obiektu budowlanego, określający usytuowanie, wzajemne powiązanie i zadania jego elementów, • obiekt budowlany (tj. budynek, budowla, obiekt małej architektury) – przedmiot powstały w wyniku działalności budowlanej, połączony z gruntem w sposób trwały; rozróŜnia się obiekty podziemne (np. tunel) i naziemne (np. budynek, most, maszt). 2 Czynniki warunkujące trwałość konstrukcji • warunki uŜytkowania konstrukcji w trakcie wymaganego okresu przydatności uŜytkowej • kryteria wymaganego zachowania się konstrukcji • oczekiwane warunki środowiskowe • skład, właściwości i zachowanie się materiałów • kształt elementów i ich szczegóły konstrukcyjne • jakość wykonania i poziom kontroli Projektowanie konstrukcji moŜna ogólnie podzielić na kilka etapów, które obejmują: • kształtowanie, • ustalanie schematów statycznych, • określanie obciąŜeń, • obliczanie sił wewnętrznych i przemieszczeń, • wymiarowanie, • sporządzanie opisu technicznego i rysunków. 3 Kształtowanie polega na wstępnym określeniu kształtu oraz wymiarów konstrukcji i jej elementów, a takŜe wyborze materiału, z którego konstrukcja ma być wykonana. Czyni się to wykorzystując ogólne zasady kształtowania, ustalone na podstawie doświadczeń wynikających z projektowania podobnych konstrukcji. Ukształtowaną konstrukcję przedstawia się w postaci schematów statycznych dobranych tak, aby jak najwierniej odzwierciedlały rzeczywistą pracę jej ustrojów konstrukcyjnych i elementów. Po ustaleniu schematów konstrukcyjnych określa się wartości i sposoby działania obciąŜeń na poszczególne elementy konstrukcji, po czym oblicza się uogólnione siły wewnętrzne (zazwyczaj: momenty zginające M , siły poprzeczne V , siły podłuŜne N ) od tych obciąŜeń. W odniesieniu do niektórych ustrojów konstrukcyjnych i ich
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)