doc.
Praca pod tytułem Projekt procesu wychowania - opisuje aspekt teoretyczny oraz praktyczny odnośnie problemów wychowawczych. W treści notatki można napotkać następujące zagadnienia: wychowanie jako wspieranie rozwoju, koncepcje wychowania, rozwój przez doświadczenie, M. Braun-Gałkowska, definicja wychowania, wskazywanie norm, rola wychowawcy, rola grupy, oczekiwania społeczne, grupy rówieśnicze. identyfikacja problemu, postęp, zastój, regres, krnąbrność, brak zrozumienia, geneza i dynamika zjawiska, problemy wychowawcze, skutki niepożądanych zachowań, rozmowa z wychowawcą.
Projekt procesu wychowania.
Wychowanie jako wspieranie rozwoju to koncepcja, która zakłada, że człowiek rozwija się poprzez zdobywanie doświadczeń. W ten sam sposób, wychowanie definiujeM. Braun-Gałkowska, gdzie wychowanie to pomoc w rozwoju, czyli zbliżaniu się do wartości najważniejszych tj.: dobro, prawda, miłość. Wychowawca wskazuje normy i zasady i zachęca do dążenia ku nim. Wychowawca wspiera i pomaga wychowankowi, a interakcja między podmiotami dąży do osiągnięcia wyznaczonego celu, do spełnienie zadania rozwojowego. Jednak wychowanie to nie tylko interakcja wychowawcy z wychowankiem, ale z całym otoczeniem zewnętrznym, gdyż zadania rozwojowe stawiane przed wychowankiem wypływają z oczekiwań społecznych. Wychowanie zależy od wielu czynników środowiskowych, nie tylko od samego wychowawcy. Rodzina, szkoła, grupy rówieśnicze wysyłają szereg bodźców, które są doświadczeniami. Z czasem się systematyzują stając się osobistymi, wewnętrznymi strukturami poznawczymi. Doskonalenie doświadczeń, umiejętności i kompetencji ma na celu kształtowanie samodzielnego i świadomego działania. W myśl koncepcji wspierania rozwoju wychowanie toczy się spiralnie poprzez cykle rozwojowe. Projekt procesu wychowania przedstawia się etapowo, gdzie ukierunkowane zmiany zachodzące w osobowości wychowanka przechodzą fazy: postępu, zastoju a nawet regresu.Identyfikacja problemu.Problem stanowi krnąbrność oraz brak zrozumienia, poszanowania i dostrzegania potrzeb innych ludzi.Zachowania te dotyczą Marty, mojej dziewięcioletniej siostry, która jest uczennicą II klasy szkoły podstawowej. Zaobserwowane przeze mnie zachowania mają odbicie w kontaktach z rówieśnikami, ale również z osobami dorosłymi.Zawsze jest liderem w grupie, nie przyjmuje sprzeciwu a w sytuacji, gdy zetknie się z dzieckiem o silniejszej osobowości i haryźmie, wycofuje się. Sama wybiera sobie autorytety, jest dzieckiem, o którym można powiedzieć „jajko mądrzejsze od kury”. Zawsze stara się zwrócić na siebie uwagę np.: poprzez płacz, krzyk, obrażanie się. W kontaktach z dorosłymi zachowuje się podobnie. Wszystkie Jej potrzeby muszą być spełniane natychmiast, przerywa rozmowy, przekrzykuje, przerywa czynności domowników w celu zaspokojenia swoich potrzeb.Geneza i dynamika zjawiska.Marta jest najmłodszym domownikiem. Wychowuje się wśród ludzi dorosłych, a kontakt z rówieśnikami ma głównie w szkole. Od początku życia była otoczona „parasolem ochronnym”, a wszystkie Jej potrzeby i kaprysy były natychmiast spełniane. Wszyscy Jej ustępowali nie stawiając żadnych wymagań czy warunków, tkwiąc w błędnym myśleniu:„Ona jest jeszcze mała, jesteś starszy - ustąp Jej”.W latach przedszkolnych, postrzegana była przez wychowawców jako dziecko przebojowe, odważnie wyrażające swoje myśli, opinie na dany temat czy mówić i zaspokajać swoje potrzeby. Uważana była również za dziecko koleżeńskie i uczynne. Obecnie już wiem, że wynika to z chęci
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)