To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prognozowanie popytu
1.Wstęp
Analizę profilu popytu należy rozpocząć od stworzenia rozkładu częstości występowania
poszczególnych wartości popytu. Następnie znajduje się maksymalną x max oraz minimalną x min wartość
popytu występującą w analizowanym okresie. Przedział ( x min , x max ) dzieli się na określoną liczbę
przedziałów k . Dla określonej liczebności zbiorowości N liczba przedziałów powinna spełniać jeden z
poniższych warunków:
•
k ≤ 5 ⋅ log N ,
•
k = 1 + 3,322 ⋅ log N .
Rozpiętość przedziału, tzw. interwał można wyznaczyć ze wzoru:
•
i=
x max − x min
.
k
Liczność poszczególnych przedziałów przedstawia się w formie graficznej w postaci tzw.
histogramu. Otrzymany wykres jest wyznaczonym empirycznie profilem popytu. Do przeprowadzania
obliczeń związanych z zarządzaniem zapasami niezbędne jest dobranie odpowiedniego rozkładu
teoretycznego.
Najczęściej stosowanymi, do analizy popytu, rozkładami teoretycznymi są:
•
rozkład Poissona,
•
rozkład Normalny,
•
rozkład Wykładniczy.
Jako kryterium wyboru stosuje się porównanie wartości średniej (oczekiwanej) popytu x oraz
odchylenia
standardowego
σ.
Odchylenie
standardowe
dla
wartości
popytu
ze
zbioru
{x1, x 2 , x 3 ,..., x n } wyznacza się ze wzoru:
∑ (x
n
σ =
i =1
i
−x
n −1
x i - wartości popytu w kolejnych okresach,
)
2
, gdzie:
n - liczba okresów.
Jeżeli:
•
x ≈ σ 2 - rozkład Poissona,
1
•
x σ 2 - rozkład Normalny,
•
x = σ - rozkład Wykładniczy.
Odchylenie standardowe mówi o tym, jaki jest rozrzut wartości cechy od wartości średniej.
Do porównania zróżnicowania kilku zbiorowości stosuje się tzw. współczynnik zmienności.
Współczynnik zmienności pozwala na identyfikację rozkładu. Wyraża się wzorem:
v=
σ
x
2.Prognozowanie popytu
Wykonanie dokładnej prognozy popytu pozwala przedsiębiorstwom na utrzymywanie mniejszego
zapasu bezpieczeństwa, przy zachowaniu odpowiedniego poziomu realizacji zleceń. Metody
prognozowania popytu mogą zostać podzielone na:
1. metody szeregów czasowych, które są funkcją wcześniejszych wartości popytu,
2. metody przyczynowo skutkowe, które uwzględniają wpływ czynników zewnętrznych np.
zmian pogody.
Do prognozowania stosuje się najczęściej metody szeregów czasowych. Nie wymagają
pozyskiwania danych zewnętrznych. Metody te oparte są na opracowanych modelach matematycznych.
Można je podzielić na:
1. Metody
prognozowania
krótkoterminowego
dla
szeregów
czasowych,
które
nie charakteryzuje zmienność trendu. Wyróżnia się tu:
•
średnią arytmetyczną,
•
średnią arytmetyczną ruchomą,
•
wygładzenie wykładnicze wg modelu Browna.
2. Metody prognozowania krótkoterminowego, przy występowaniu zmian trendu:
•
wygładzenie wykładnicze wg modelu Holta.
3. Metody prognozowania długoterminowego, przy braku sezonowości:
•
regresja liniowa.
4. Metody prognozowania długoterminowego popytu, który charakteryzuje się zmiennością
sezonową:
•
metoda Wintera,
•
metody współczynników sezonowości.
2
2.1.Modele prognozowania
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)