To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ MIAST dr Agnieszka Sobol Wykład 3
Procesy urbanizacji a rozwój miast w Polsce
• „Dzika” urbanizacja i suburbanizacja - (brak kompleksowej polityki zagospodarowania przestrzennego i sankcjonowanie inwestycji sprzecznych z ładem architektonicznym, ochroną środowiska, czy interesem publicznym);
• Inwestycje prywatne bez infrastruktury publicznej - (wydawanie decyzji budowlanych i inwestycyjnych niezgodnych z aktualnym stanem infrastruktury publicznej);
• Brak polityki zarządzania potrzebami transportowymi - (brak modyfikacji publicznych usług transportowych wraz z postępującym rozprzestrzenianiem się miast i gęstością zaludnienia poszczególnych dzielnic);
• Brak kompleksowego planowania przestrzennego w zakresie usług publicznych - (brak synchronizacji przestrzennej struktury zamieszkania w miastach z dostępem do podstawowych usług publicznych);
• „Gettoizacja” przestrzeni publicznej - (tworzenie rozległych obszarów prywatnych, zwłaszcza w formie osiedli zamkniętych kosztem otwartej przestrzeni publicznej).
Podstawowe kierunki działań dla lokalnego rozwoju zrównoważonego w Polsce w warunkach urbanizacji:
• Optymalizacja wykorzystania przestrzeni i dostosowanie struktur i funkcji zainwestowania do danych uwarunkowań środowiskowych i potrzeb społeczno-ekonomicznych;
• Ograniczanie ekstensywnego rozwoju funkcji miejskich kosztem terenów otwartych, a zwłaszcza obszarów o wysokich walorach przyrodniczych;
• Wdrażanie wielowymiarowych dokumentów strategicznych uwzględniających uwarunkowania środowiskowe, w tym przestrzenne oraz uwarunkowania ekonomiczne i społeczne;
• Bieżący monitoring i analiza zachodzących zmian w uwarunkowaniach środowiskowych, ich wpływ na ekosystem miejski i otoczenie oraz zdrowie ludzi;
• Zachowanie dotychczasowych i wzbogacanie tzw. Płuc miejskich w postaci parków, skwerów, korytarzy zieleni i drzew ulicznych;
• Rewitalizacja centrów miast polegająca na kompleksowych działaniach zmierzających do ożywienia społeczno gospodarczego w zaniedbanych, czy zdegradowanych częściach miast;
• Tworzenie zintegrowanych systemów transportowych, opartych przede wszystkim o komunikację publiczną;
• Wielofunkcyjne zagospodarowywanie poszczególnych dzielnic, tworząc podmiejskie, lokalne centra usługowo-handlowe
Samorząd gminny w Polsce - administracyjnoprawne podstawy funkcjonowania
Ustawa z 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. 2001 nr 142, poz. 1591 z późn. zm.)
• Art.2 ust.1 „Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność”.
• Art.6 ust.1 „Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów”.
(…)
… samorządu gminnego:
• Infrastruktura techniczna (m.in. infrastruktura drogowa, gospodarka wodno-ściekowa);
• Infrastruktura społeczna (m.in. szkolnictwo, ochrona zdrowia, opieka społeczna);
• Bezpieczeństwo publiczne (m.in. ochrona przeciwpożarowa, bezpieczeństwo sanitarne);
• Ład przestrzenny i ekologiczny (m.in. gospodarka przestrzenna, ochrona środowiska).
Władze gminne w Polsce odpowiedzialne są za realizację szeregu usług komunalnych na rzecz społeczności lokalnej, do których zalicza się m.in.
• Zaopatrzenie w wodę i gospodarkę wodno - ściekową;
• Budowę i utrzymanie dróg gminnych oraz utrzymanie czystości dróg;
• Gospodarkę odpadami;
• Gminny transport publiczny;
• Oświetlenie w gminie;
• Zaopatrzenie w energię cieplną;
• Utrzymanie terenów zielonych;
• Gminne budownictwo mieszkaniowe;
• Usługi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)