Proces technologiczny produkcji stalowej - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 70
Wyświetleń: 665
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Proces technologiczny produkcji stalowej - omówienie - strona 1 Proces technologiczny produkcji stalowej - omówienie - strona 2 Proces technologiczny produkcji stalowej - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

PROCES TECHNOLOGICZNY PRODUKCJI PORCELANY STOŁOWEJ.
Porcelana stołowa jest tworzywem: spieczonym (nasiąkliwość do 0,2 %), białym, przeświecającym, odpornym mechanicznie, o grubości czerepu poniżej 2,5 mm, wypalonym często do temperatury 1410 °C.
Porcelana stołowa wytwarzana jest z nast. składników: kaolinów - czyli surowców ceramicznych których podstawowym składnikiem jest minerał ilasty - kaolinit;
skaleni - stosowanych do obniżenia temperatury topnienia szkliwa i spiekania mas porcelanowych, są to glinokrzemiany potasu, sodu i wapnia;
kwarcu - minerału bardzo rozpowszechnionego w przyrodzie.
Jako dodatkowe składniki stosuje się najczęściej złom ostry czyli złom gotowych wyrobów szkliwionych. Do szkliw porcelany stołowej stosuje się także surowce węglanowe - marmur, kalcyt, magnezyt.
Wszystkie surowce stosowane w produkcji wyrobów porcelanowych powinny być wolne od zanieczyszczeń organicznych oraz mechanicznych. Skład masy formierskiej używanej do produkcji porcelany stołowej powinien być następujący:
50% - substancji ilastej;
25% - skalenia;
25% - kwarcu;
natomiast w skład szkliwa powinno wchodzić:
15% - złomu porcelanowego „ostrego”;
20% - kaolinu;
12% - skalenia;
10% - dolomitu;
8% - marmuru;
35% - kwarcu.
Proces technologiczny produkcji porcelany stołowej rozpoczyna się w dziale przygotowania masy i szkliwa [I]. Składniki stanowiące masę formierską, a więc kwarc, skaleń oraz 10% kaolinu miele się w specjalnym młynie kulowym „na mokro” przez ok. 5 godzin, a resztę kaolinu miesza się w mieszadle szybkobieżnym przez ok. 2 godziny.
Obie zawiesiny stanowiące zestaw masy porcelanowej, spuszcza się korytami przez zamontowane w nich elektromagnesy w celu oddzielenia od masy domieszek żelazistych, oraz sito wibracyjne gdzie odbywa się oddzielenie cząstek niedokładnie rozdrobnionych. Zawiesina następnie spuszczana jest do dołu zbiorczego z mieszadłem wolnobieżnym. Z dołu zbiorczego zawiesina okresowo jest przepompowywana do prasy filtracyjnej w celu odwodnienia. Część masy, wyjętą z prasy filtracyjnej przerabia się w prasie próżniowej (odpowietrzającej), gdzie uzyskuje się masę plastyczną. Pozostała część masy z prasy filtracyjnej trafia do mieszadła, gdzie dodawane są do niej elektrolity (wypełniacze) w celu przygotowania masy lejnej. Następnie roztwór ten przepompowuje się do zbiornika z mieszadłem wolnobieżnym w celu dojrzewania (min. 10 godzin).

(…)

… są skomplikowane lub pomimo symetrii mają przewężenie, formuje się je z mas lejnych (galanteria [figurki], solniczki, czajniki, wazy, cukiernice, uszka do filiżanek, wazony).
Istnieją dwie metody formowania wyrobów stołowych z mas lejnych.
Pierwsza - dwustronna - w której grubość wyrobu jest ściśle ustalona kształtem formy (półmiski, uszka) [rys. 3]. Rysunek 3 - Forma do odlewania dwustronnego.
Forma gipsowa…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz