To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rytuał przejścia wg van Gennepa- obrzędy, które towarzyszą każdej zmianie, miejsca, stanu, pozycji społecznej i wieku. Fazy
Preliminarna- faza separacji, odłączenie jednostki od grupy
Faza liminalna- faza progowa, jednostka posiada albo nieliczne atrybuty oby stanów (ambiwalencja), albo nie posiada żadnych atrybutów (jest zawieszona w społecznej próźni, ujednoliceni)
Faza włączenia- podmiot z powrotem przyłączony do społeczeństwa, w nowej roli.
Communitas- w okresie liminalnym społeczeństwo pozbawione jest struktury, staje się wspólnotą. Życie społeczne jest dialektyką: doświadczaniem zrówno struktury jak i communitas. Można powiedzieć: jest to społeczeństwo otwarte.
Przykład mocy rytualnej i zależności między plemionami Ndembu i Mbwela:
Władzą dysponuje wódz N., ale to wódz M. mu ją nadaje (lukanu- bransoleta z genitaliów, symbol władzy)
Rytuał:
Najpierw parę wodzowską sadza się w specjalne chacie- mycie, post itp. Generalnie nie są mile traktowani.
Potem Kafwana (wódz M.) nacina lewe ramię Kangoneshy (wódz N.) i go obraża, uderza pośladkami a następnie wszyscy wylewają swoje żale do przyszłego wodza. Następnie potencjalny wódz wykonuje trochę ciężkiej pracy fizycznej
Wprowadza się wodza na urząd- uroczysta ceremonia
Atrybuty butu liminalnego:
Aseksualność i wstrzemięźliwość
Pokora i cierpliwość- co by później władzy nie nadużył, i co by zniszyszczyć poprzedni status,
Strój specjalny, zwykle skąpy- poszarpana przepaska czy coś
Milczenie
Ma być tabula rasa, na której zostanie wypisana mądrość ludu co do przyszłego statusu- słowa mają moc. Co by jednak nie zapomnia, że jest częścią ludu.
W chrześcijaństwie liminalność została zinstytucjonalizowana- zakonnicy żyją permanentnie na progu.
Comunnitas wiąże się nie tylko z liminalnością. W wielu społeczeństwa pojawia się również w ramach stowarzyszeń, posiadających bogatą symbolikę. Nierzadko oparte są one na wierze w moce słabych. Przykładem może być tzw. Moralność otwarta i związana z nią rola błazna, który mógł wyszydzać nawet króla.
Ruchy milenarystyczne również mogą być przykładem communitas. Są to ruch religijne (sekty), których członkowie zostają ujednoliceni- wszyscy równi wobec boga bądź proroka i wszyscy mu posłuszni. Często towarzyszy temu zawieszenie struktur rodzinnych i społecznych, wspólnota seksualna bądź wstrzemięźliwość, zniesienie różnic płciowych, fanatyczna religijność. Widać w ich obrzędach analogie do tradycyjnych rytuałów przejścia. Również hippisi tworzyli pewien rodzaj społeczeństwa otwartego- Ginsberg i jego wywody na temat wolności seksualnej (ale czy on nie był gejem?)
Comunnitas w społeczeństwach pierwotnych
(…)
… ze sobą.
Rozwój communitas pięknie widać na podstawie rozwoju idei i praktyki zakonów franciszkańskich na przestrzeni dziejów- przejscie od communitas spontanicznej do normatywnej. Jest to procesualny paradygmat losu communitas- inni to tylko powtarzają.
W tworzeniu się communitas symbolicznego zawsze kluczową role odgrywa myślenie symboliczne, myślenie ciągiem obrazów. Nawet Franciszek próbując wytłumaczyc…
… współodczuwania człowieczeństwa, niemal wszędzie uchodzi za świętość, jest procesem wyrównania, potrzebą która rodzi się wraz z nabywaniem doświadczenia życiowego.
Communitas i struktura współegzystują i uzupełniają się na zasadzie pewnej równowagi, która gdy zostanie zaburzona prowadzi do patologicznych manifestacji przeciwległego bieguna (skrajność comunnitas= później skrajność struktury i na odwrót). Przykład…
… jest tylko dobrowolne współdziałanie. Warto zauważyć, że Franciszek wogole nie potrafił skutecznie sformułować reguły swojego zakonu jak na liminanta przystało. Generalnie chodziło mu odrzucenie wszelkiej konsumpcji, urzedów itp. I życia w żebraczym, wędrownym ubóstwie na marginesach społeczeństwa, ewentualnie wykonując jakieś drobne prace. Ideałem życia w ubóstwie był dla niego Chrystus. Symbolem ubóstwa była nagość…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)