To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PROCEDURALNA KONCEPCJA DEMOKRACJI JOSEPHA SCHUMPETERA
1942 „Kapitalizm, socjalizm, demokracja”
„metoda demokratyczna jest tym rozwiązaniem instytucjonalnym dochodzenia do decyzji politycznych, w którym jednostki uzyskują moc decydowania poprzez walkę konkurencyjną o głosy wyborców”.
TWIERDZENIA OGÓLNE:
Demokrację należy definiować jako zarządzanie relacjami władzy. Dwie możliwości: a/ monopol władzy (jednolita i niepodzielna); Hobbes, Marks, Weber, Nozick.
b/ podzielna: republikanie, Arystoteles, Monteskiusz. Hamilton, Madison
Zorganizowane współzawodnictwo o władzę jest lepsze niż alternatywa anarchia/absolutny suweren (monarcha) Hobbesa.
Wybór pomiędzy anarchią, absolutyzmem/monopolem władzy a współzawodnictwem jest jedynym, jaki należy brać pod uwagę.
Analogia między konkurencją w sensie ekonomicznym a konkurencją w sferze politycznej. Opis demokracji w kategorii przedstawicielstwa zostaje zastąpiony kategorią konsumenckiej suwerenności.
II. Źródła poglądów Schumpetera:
Max Weber i jego analiza skutków racjonalizacji rzeczywistości społecznej przez państwo kapitalistyczne i rozwijający się aparat biurokratyczny.
- iluzoryczny charakter wolności jednostki w świecie rywalizacji kapitalizmu i socjalizmu;
- racjonalizacja świata i jej konsekwencje, „odczarowanie świata”, wyczerpywanie źródeł sensu;
- biurokratyzacja państwa narodowego „nieprzydatność” demokracji bezpośredniej konkurencyjna demokracja elitystyczna;
- zmiana roli parlamentu: upowszechnienie prawa wyborczego, powstawanie masowych partii politycznych suwerenność ludu to polityczny frazes
- nowoczesna demokracja przedstawicielska to „plebiscytarna demokracja przywództwa”;
Teza Roberta Michelsa „Political parties” 1915 „oligarchizacja nowoczesnej demokracji” - rządy elit organizacyjnych.
„Klasyczna teoria elit” Gaetano Mosca, Vilfredo Pareto. Dylemat Michelsa: jak być demokratą, skoro demokracja nie jest w rzeczywistości możliwa?
Do rozważenia: Seymour Martin Lipset 1968
„Demokracja w sensie systemu podejmowania decyzji, w którym wszyscy członkowie albo obywatele grają aktywne role w ciągłym procesie, jest właściwie niemożliwa. Elity organizacji generalnie nie mają zapewnionego długoterminowego piastowania stanowisk. Michels jasno pokazał techniczną niemożliwość zakończenia podziału między rządzącymi a rządzonymi wewnątrz społeczeństwa”. Elity polityczne i organizacyjne mają konkretne interesy grupowe, które stoją w sprzeczności z interesami ludzi, jakich reprezentują. Ale nawet jeśli zaakceptujemy wszystkie te punkty jako obowiązujące, nie przesądzają one o tym, że demokracja jest niemożliwa. Raczej wskazują potrzebę bardziej realistycznego rozumienia potencjału demokratycznego w złożonym społeczeństwie”.
(…)
… interesów gospodarczych, takich czy innych idealistów czy też po prostu z ludzi zainteresowanych politycznym widowiskiem”.
Wybory dyscyplinują polityków. Teza mocno krytykowana. Chociażby duopol władzy USA, opór przed zastosowaniem prawa antymonopolowego do polityki.
Powiązanie demokracji z zasadą większości.
Decyzja podjęta większością głosów w parlamencie jest legitymowana przez sam fakt opowiedzenia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)