Brak jednej i powszechnie akceptowanej
definicji → szerokie podejście
Konstytucja RP również posługuje się tym
pojęciem, nie definiując go
Pierwsza definicja legalna w prawie polskim
– ustawa z 1980 r. o ochronie i kształtowaniu
środowiska (ogół elementów
przyrodniczych, w szczególności (…),
znajdujących się zarówno w stanie
naturalnym, jak też przekształconych w
wyniku działalności człowieka)
Ustawa Sejmu Krajowego we Lwowie z 1869
r. (lub 1868 r.) „względem zakazu łapania,
wytępiania i sprzedawania zwierząt
alpejskich właściwych Tatrom, świstaka i
dzikich kóz”
Dekret Rady Regencyjnej Królestwa
Polskiego z 1918 r. o opiece nad zabytkami
sztuki i kultury (zabytki nieruchome to m.in.:
jaskinie, głazy ze stopami, ogrody
ozdobne, aleje stare cmentarne i
przydrożne, drzewa sędziwe i okazałe,
otaczające zamczyska, kościoły, kapliczki,
figury, cmentarze itp.)
Konstytucja z 1921 r. stanowiła, że tylko
ustawa może ze względów publicznych
ograniczyć prawa obywateli i ich związków
do swobodnego użytkowania ziemi, wód,
minerałów i innych skarbów przyrody
(utrzymuje to konstytucja z 35 r.)
Ustawa z 1934 r. o ochronie przyrody –
„Ochronie podlegają twory przyrody, jako
to: ziemia, jej ukształtowanie i formacje,
jaskinie, wody stojące i płynące,
wodospady, brzegi tych wód, zwierzęta,
rośliny, minerały, skamieniałości – tak
gatunki, jak zbiorowiska i poszczególne
okazy” (uznane przez władze za
podlegające ochronie ze wzgl. na int. publ)
Ustawa z 1949 r. o ochronie przyrody objęła
„zasoby przyrody”, „twory przyrody żywej i
nieożywionej” (poszczególne okazy, ich
skupienia i zbiorowiska na określonych
obszarach oraz gatunki roślin i zwierząt)
Konstytucja PRL z 1952 r. – mienie
ogólnonarodowe, a w szczególności: złoża
mineralne, podstawowe źródła energii, grunty
państwowe, wody, lasy państwowe (…) –
podlega szczególnej trosce i opiece państwa
oraz wszystkich obywateli; PRL zapewnia
ochronę i racjonalne kształtowanie środowiska
naturalnego, stanowiącego dobro
ogólnonarodowe (art. 8 ust. 1 i 2 po zm. z `76 r.)
Konstytucja RP – odwołuje się do pojęcia
środowiska w art. 5; 31 ust. 3; 68 ust. 4; 74
i 86 (nie podając jego definicji)
Ustawa z 2001 r. – Poś – art. 3 pkt 39:
„ogół elementów przyrodniczych, w tym
także przekształconych w wyniku
działalności człowieka, a w
szczególności:
powierzchnia ziemi (art. 3 pkt 25 Poś),
kopaliny (art. 6 pkt 19 pr. geol. i górn.),
wody (art. 5 pr. wod.),
powietrze (art. 3 pkt 26 Poś),
krajobraz (def. w Europejskiej Konwencji
Krajobrazowej sporządzonej we Florencji
20.10.2000 r.),
klimat (def. Międzyrządowego Zespołu ds.
Zmian Klimatu – IPCC),
pozostałe elementy różnorodności
biologicznej (art. 5 pkt 16 uop),
a także wzajemne oddziaływania pomiędzy
tymi elementami
podjęcie lub zaniechanie działań,
umożliwiające zachowanie lub
przywracanie równowagi przyrodniczej
(art. 3 pkt 13)
Równowaga przyrodnicza – stan, w
którym na określonym obszarze istnieje
równowaga we wzajemnym
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)