Prawo zwyczajowe - omówienie

PRAWO ZWYCZAJOWE
Zwyczaj - ustalony, jednorodny sposób postępowania uznany za wiążący przez określoną zbiorowość społeczną
Warunki uznania zwyczaju za prawo:
powinien być precyzyjnie określony (kogo dotyczy i jak nakazuje się zachowywać)
powinno istnieć przekonanie powszechne o słuszności stosowania tego zwyczaju jako prawo
państwo powinno wyrazić wolę włączenia zwyczaju do systemu prawa
tacitus consensus - milczące porozumienie, sposób uznania zwyczaju za prawo w prawie międzynarodowym
sankcjonowanie zwyczaju - w procesie stosowania prawa uznaje się dany zwyczaj za normatywną podstawę konkretnie-indywidualnej decyzji (np. przez sąd)
Prawo zwyczajowe ma doniosłe znaczenie w prawie wewnętrznym państw azjatyckich i afrykańskich, ale ma też znaczenie mniejsze w państwach systemu civil law, takich jak Szwajcaria, Grecja, Niemcy.
Przejawy prawa zwyczajowego w Polsce:
Ustalone zwyczaje - odsyłają do nich niektóre przepisy Kodeksu cywilnego
Zasady dobrej praktyki morskiej - wystawianie obserwatora we mgle na dziobie statku (służba na oku)
PODSUMOWANIE:
W kręgu kultury zachodniej samoistnymi źródłami prawa są:
- akty prawodawcze stanowione i współstanowione
- precedensy
... zobacz całą notatkę