Prawo sądowe polskiego średniowiecza

Nasza ocena:

5
Pobrań: 525
Wyświetleń: 1981
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Prawo sądowe polskiego średniowiecza  - strona 1 Prawo sądowe polskiego średniowiecza  - strona 2 Prawo sądowe polskiego średniowiecza  - strona 3

Fragment notatki:

Postępowanie sądowe Samopomoc i ugody Były to pozasądowe sposoby regulowania konfliktów
Postępowanie arbitralne Opierało się ono na tym, że panujący nie był związany praktyką postępowania sądowego i mógł wydać decyzję od razu po powzięciu wiadomości. Srodkami ochrony były azyl i przymierze wojewodzińskie. Zasady procesu skargowego Przeciwieństwem sądu arbitralnego był proces skargowy polegał na sporze, który toczył się w obecności sądu był ustny i jawny. Był on procesem sformalizowanym co objawiało się w obowiązku przestrzegania pewnych w form w różnych stanach procesu. Np. Przysięga pisana dla każdej sprawy przez sędziego zająknięcie się lub nie odtworzenie idealne tego co sędzia mu przykazał powodowało nieważność przysięgi. Ten rodzaj procesu był dyspozytywny reguły procesowe mogły być zmienione na podstawie porozumienia stron.
Ściganie podejrzanego w sprawach karnych Instytucja śladu - Opole było zobowiązane ścigać przestępcę do granic kolejnego Opola.
W XII i XIII wieku ściganie przestępców było obowiązkiem kasztelanów a fałszerzy monet mincerzy. Środki zapobiegawcze Uwięzienie - areszt Rękojwmstwo - poręczenie, które od 1430 1433 atało się podstawowym środkiem zapobiegawczym wobec szlachty osiadłej
Zawieszenie Kub uchylenie ścigania i karania Oskarżonego nie można było osądzić a wydanego wyroku wykonać jeśli oskarżony ukrył się w miejscu dającym azyl : Dwór monarszy, kościół katedralny. Azyl wojewodziński(przemierz) miało za zadanie zabezpieczenie szlachty przed postępowaniem arbitralnym i samowolą władcy. Jeśli oskarżonemu nie pozwolono wytłumaczyć się i nie zapewniono mu odpowiednich warunków procesu mógł się schronić na 4 - 8 tygodni u wojewody jeśli w tym czasie nadal nie załatwiono mu procesu wojewoda miał go wywieźć za granicę, w ciągu następnego roku jeśli zachowywał się spokojnie obwiniony taki nie podlegał karze a jego bliscy mogli wykorzystać ten okres na interwencje u króla czy starosty by umożliwić oskarżonemu normalną procedurę sądową. Zanikło w XV w. Listy żelazne Listy inhibicyjne - zakazujące pozywania danej osoby przez oznaczony sąd lub wstrzymujące rozpatrzenie sprawy na pewien czas Amnestia Prawo łaski - konkretny przypadek
Strony i ich zastępcy W procesie skargowym istniały dwie strony powód( piecra ) i pozwany( sępierz ). Zdolność sądowa - prawo bycia strona w procesie (nieletni w asyście opiekuna) Zdoność procesowa - prawo występowania w sądzie osobiście(chłopi mieli ja tylko w sądzie dominialnym).Z kobiet tylko wdowy ją miały.
Istniało też coś takiego jak zawieszenie procesów przeciw nieletnim do uzyskania pełnoletniości

(…)

…[jeśli związany tonął był niewinny], gorącej wody pojedynek sądowy, próba żelaza).
Wstecz - stanowiła środek dowodowy jeśli cały proces był ustny, jeśli spraw toczyła się już albo zakończyła w innym sądzie był do tego sądu wysyłany komornik, który później składał relację przed sędziom.
Świadkowie - pozycja tego sposobu dowodowego stopniowo rosła, czasami od niego zależała bliższość dowodowa.. Zeznanie woźnych sądowych gdy zaistniała sytuacja która później mogło stać się przedmiotem sporu zainteresowana strona wzywała woźnego aby je stwierdził naocznie a później złożył relację do ksiąg sądowych. Z braku innych świadków na świadka mogła być powołana osoba wyklęta, nie mogła natomiast być świadkiem osoba ni ciesząca się ”dobrą sławą”.
Dokument
Wyrok
Proces kończyło publiczne ogłoszenie wyroku. Wyrok początkowo…
… dla sprawy jest sąd pozwanego actor sequitur forum rei. Spod sądu miejskiego wyłączone były sprawy podpalenia i zgwałcenia(XIV) w przypadku zranienia bądź zabicia szlachcica właściwym sądem był sąd królewski(według praw tego miasta o przy udziale jego asesorów. XV w.).
Skarga i pozew
Proces rozpoczynał się skargą powoda zwaną żałobą a wniesioną przez sędziego
Pozew było to formalne wezwanie strony na sprawę do sądu przez komornika z laską sędziego
Formy uprzywilejowane: - pozwy z pieczęcią lub pierścieniem władcy
- pozew pisemny - opatrzony pieczęcią książęcą(w XV stał się obowiązkowy)
W Xiv wieku pozew wręczał woźny w asyście świadków zachowując dla siebie kopię pozwu i dokonując wpisu do ksiąg grodzkich Terminy i odroczenia
W pozwie był zawarty termin zwany rokiem na który pozwany miał się stawić do sądu delacja odrzoczrenie sprawy musiało być usprawiedliwione(uwięzienie, choroba, „sprawa o większe”, sprawy publiczne). Tylko raz z powodu lekkiej choroby, obłożna choroba dwa razy w sądzie ziemskim jednego w wiecowym(musiał się wyspowiadać księdzu, który później potwierdzał ,że spowiedzi wysłuchał) rok zawity termin, którego nie można było już odwołać.
Rozprawa
Rozpraw odbywa się ustnie i jawnie. Statuty…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz